اثر مکمل ال– آرژینین بر سطح اسید لاکتیک خون و VO2 max طی یک فعالیت تا آستانه بی هوازی

سابقه و هدف: مطالعات مختلفی در رابطه با اثر مکمل ال– آرژینین بر عملکرد فیزیکی ورزشکاران و نیز سطح اسید لاکتیک خون افراد انجام شده است، اما نتایج این مطالعات ضد و نقیض بوده اند. هدف از این مطالعه تعیین اثر مکمل ال– آرژینین بر سطح اسید لاکتیک خون و VO2 max در آستانه بی هوازی در ورزشکاران است. مواد و روش ها: 30 مرد ورزشکار سالم رشته تربیت بدنی دانشگاه شاهد، در یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یک سوکور به دو گروه دریافت کننده مکمل ال- آرژینین ( 5 گرم در روز) و یا دارونما تقسیم شده و به مدت سه هفته مکمل یا دارونما دریافت کردند. افراد حاضر در مطالعه، آزمون ورزشی را قبل و بعد از دریافت مکمل یا دارونما انجام دادند. آزمون به کار رفته در این مطالعه آزمون ورزشی کانکانی بود که بر روی نوار متحرک (ترد میل) تا آستانه بی هوازی انجام شد. در هر مرحله آزمون، نمونه های خون ناشتا از نوک انگشت قبل از آزمون، در پایان آزمون و سی دقیقه پس از آزمون ورزشی گرفته شد. نتایج: در گروه دریافت کننده مکمل ال- آرژینین کاهش معنی داری در غلظت اسید لاکتیک خون در مقایسه با گروه دارو نما وجود داشت (P=0/01). در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری در شاخص VO2 max در آستانه بی هوازی مشاهده نشد (P> 0/05). تنها در گروه ال- آرژینین افزایش معنی داری در شاخص VO2 max در آستانه بی هوازی وجود داشت (P=0/026). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که مکمل ال- آرژینین سبب کاهش تولید لاکتات می شود و ممکن است اثرات سودمندی در خستگی عضلانی داشته باشد.

اثر مکمل ال– آرژینین بر سطح اسید لاکتیک خون و VO2 max طی یک فعالیت تا آستانه بی هوازی Keywords:

اسید لاکتیک , VO2 max , آستانه بی هوازی , آرژینین