شناسایی مولکولی ایزوله های زیونوز انتروسایتوزون بینیوسی در ایران

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 475

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-16-1_008

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: عفونت های میکروسپوریدیایی در تمام میزبانان مهره دار و بی مهره رخ می دهد. شایع ترین میکروسپوریدیایی آلوده کننده انسان و حیوانات انتروسایتوزون بییوسی است. هدف از این مطالعه شناسایی ایزوله های زیونوز انتروسایتوزون بینیوسی در گاوهای کشتار شده تهران به روش مولکولی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 126 نمونه مدفوع از گاوهای کشتار شده تهران جهت وجود انتروسایتوزون بینیوسی بررسی شدند. یک قطعه 500 جفت بازی ژن RNA ریبوزومی شامل ناحیه ITS انتروسایتوزون بینیوسی با استفاده از تکنیک nested-PCR تکثیر یافت. جهت تعیین ژنوتیپ، نمونه ها تعیین توالی شده و برای تعیین رابطه فیلوژنتیکی ایزوله های این مطالعه با ایزوله های انسانی، حیوانی و زیونوتیک، درخت فیلوژنی رسم شد. نتایج: از 126 نمونه، 19 نمونه (15/1 درصد) از نظر PCR مثبت و تعیین توالی شد. توالی ها دارای درجه بالایی از پلی مورفیسم ژنتیکی بوده و در 4 ژنوتیپ D IREb5 IREb4 و M قرار داشتند. ژنوتیپ D با 36/8 درصد شایع ترین ژنوتیپ، M و IREb4 هریک با 26/3 درصد و IREb5 با 10/5 درصد در جایگاه بعدی قرار گرفتند. در آنالیز فیلوژنتیک، 89/5 درصد ژنوتیپ های شناسایی شده (IREb4, D و IREB5) تشکیل شاخه ای مجزا را داده و در زمره ژنوتیپ های جدا شده از انسان و حیوانات اهلی قرار گرفته، ولیکن یک ژنوتیپ (M و IREB5) تشکیل شاخه ای مجزا را داده و در زمره ژنوتیپ های جدا شده از انسان و حیوانات اهلی قرار گرفته، ولیکن یک ژنوتیپ (M) در زمره ژنوتیپ های جدا شده از گاو و خوک در یک شاخه قرار گرفت. نتیجه گیری: تنها برخی از ایزوله های گاوی (ژنوتیپ D) انتروسایتوزون بینیوسی زیونوز بوده و دارای اهمیت بهداشتی هستند. با این وجود بایستی بررسی های بیشتری روی گاو و میزبانان دیگر صورت پذیرفته تا نقش حیوانات در انتقال این عفونت به انسان مشخص شود.

Authors

مجید پیرستانی

دکترای انگل شناسی، گروه انگل شناسی و حشره شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

جاوید صدرایی

دانشیار، گروه انگل شناسی و حشره شناسی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

مهدی فروزنده

دانشیار، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس