بررسی میزان تاثیر نور بر بازدهی کارکنان شهرداری مرودشت

هدف این مقاله حاضر بررسی تاثیر میزان نور بر بازدهی کارکنان شهرداری شهرستان مرودشت است؛ بنابراین، دو مقولهی شادابی روحی روانی و عدم احساس خستگی در بینایی بعنوان معیارهای بازدهی کارکنان مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت بررسی تاثیر میزان نور، کارکنان شاغل در بخشهای مختلف اداری با درجات متفاوتی از میزان نور در محیط کار و دریافت میزان نور روزانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی است که در زمره ی تحقیقات توصیفی است. جامعه ی آماری تحقیق شامل کلیه ی کارکنان رسمی و قرارداری و پیمانی شهرداری مرودشت، 85 نفر بود. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته میباشد. نتایج تحقیق نشان دهنده ی آن بود که کارکنان دارای دسترسی به پنجره و کارکنان شاغل در فضای سبز (در مقایسه با کارکنان فاقد دسترسی و کارکنان شاغل در بخشهای اداری) حد بالاتری از شادی روحی روانی و حد کمتری از خستگی چشمی را درک مینمایند. بررسی اثر شاخص های جمعیت شناختی مثل سن و نوع شغل بر میزان بازدهی نشان از آن داشت که درک میزان شادابی روحی روانی در بین کارکنان مسنتر و شاغل در بخشهای مالی بیشتر از سایر بخشهاست و کمبود میزان نور این اثر را تقویت می کند.

Keywords:

نور , بازدهی کارکنان , عملکرد , شادابی روحی روانی , خستگی بینایی