بررسی قدرت نرم انقلاب اسلامی ایران در بیداری های اسلامی خاورمیانه با تاکید بر حزب االله لبنان

در سده بیست و یکم شاهد ظهور چهره های جدیدی از قدرت هستیم که حکومتها برای ارتقای جایگاه جهانی، منطقه ای و حتی داخلی خود، بدون اینکه به ابزارهای زور متوسل شوند، از آن استفاده می نمایند. به عبارت دیگر، جهانی شدن و تحولات فناورانه عصر جدید ضمن تغییر نظم سلسله مراتبی گذشته و شکل دهی هویتهای جدید، بر قدرت، تواناییها، ایده ها، اولویتها و منافع دولتها و افراد و در نتیجه امنیت بین المللی تاثیر شگرفی بر جای گذاشتهاند. یکی از نمودهای این تحولات ظهور بعد جدیدی از قدرت تحت عنوان قدرت نرم در عرصه ی قدرت دولت هاست. هدف اصلی و کلی این پژوهش شناخت و بازشناسی مولفه های اقتدار و حضور منطقه ای جمهوری اسلامی ایران ، با نگاه موردی به حزب االله لبنان است. جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور مهم در منطقه به دلیل موقعیت سیاسی و جغرافیایی و فرهنگی بر تحولات بینالمللی اثرگذار بوده است. میتوان گفت که با توجه به مطالب یادشده در این پژوهش، لبنان ازجمله کشورهایی است که بیشترین تاثیر را از ایران به ویژه از انقلاب اسلامی گرفته است. در این راستا به بررسی تاثیر قدرت نرم ایران در آن کشور بر اساس نظریه قدرت نرم جوزف نای (ارزشها و مطلوبیتهای سیاسی، سیاست خارجی و فرهنگ) پرداخته شده است . قدرت نرم ایران در لبنان با انقلاب اسلامی شروع شد و با حمایتهای امام خمینی از مردم لبنان ادامه پیدا کرد و با گذشت زمان بر نفوذ قدرت نرم ایران در این کشور افزوده شده است. نقش انقلاب اسلامی و هم چنین اندیشه های ولایت فقیه در شکل گیری و قدرتیابی و بیداری اسلامی حزب االله بر هیچ کس پوشیده نیست، این جنبش در سیر تکوین خود به وسیله ی مولفه های زیادی از ایران تاثیر پذیرفته است که مهمترین آن را باید رابطه ی حزب االله با ولایت فقیه و استفاده از از حمایتها و هدایتهای ایشان و اثرات انقلاب اسلامی و عوامل فرهنگی از جمله مذهب تشیع و فرهنگ مقاومت و شهادت بر این جنبش دانست.

Keywords:

انقلاب اسلامی , قدرت نرم , بیداری اسلامی , حزب االله