آلودگی میکروپلاستیک ها در محیط زیست دریایی

پلاستیک یکی از عوامل عمده آلودگی آب دریاها و اقیانوسها محسوب میشود. روند تولید، الگوی مصرف و تغییرات جمعیتی منجر به افزایش شیوع میکروپلاستیکها در محیط زیست دریایی می گردد؛ اما بر خلاف تصورات موجود تاثیرات دقیق میکروپلاستیکها بر موجودات زنده و محیط زیست تا حدود زیادی برای دانشمندان نامشخص است. میکروپلاستیکها فوقالعاده کوچک هستند و در نزدیکی سطح بستر یا بر روی ساحل دریاها و اقیانوسها وجود دارند. در واقع به عنوان اشیایی پلاستیکی که قطرشان کمتر از 5 میلیمتر است شناخته میشوند. میکروپلاستیکها تمایل شدیدی به جذب آلاینده های آلی (POPs) پایدار داشته که از این جهت بسیار نگران کننده اند و از آن جایی که این ذرات کوچک شباهت زیادی به طعمه داشته و توسط ارگانیسمهای آبزی از جمله نانو و پیکوپلانکتونها مصرف میشوند؛ احتمال ورود ترکیبات سمی به زنجیره غذایی وجود خواهد داشت. زیست دسترس پذیری و بازده انتقال POPs بلع شده توسط ارگانیسمهای آبزی در حال ارزیابی کمی و مدلسازی است. بنابراین با افزایش سطوح آلودگی توسط پلاستیکها در بوم سامانه های دریایی، بررسی آثار میکرو پلاستیکها در این اکوسیستمها حائز اهمیت بوده و میبایست راهکارهای لازم جهت شناسایی و کنترل منابع ورود میکروپلاستیکها به محیطهای زیست دریایی به کار گرفته شود.

Keywords:

میکروپلاستیک , آلاینده های آلی پایدار , ارگانیسم , محیط زیست دریایی