تاثیر کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد چای در شرایط آبیاری تکمیلی و دیم

به منظور بررسی تغییرات عملکرد و اجزای آن در بوته های بالغ گیاه چای تحت تاثیر تیمارهای مختلف کود نیتروژن و آبیاری، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات چای فومن استان گیلان طی سال های 1387 تا 1389 اجرا شد. در این تحقیق از سیستم آبیاری بارانی تک شاخه ای و طرح آزمایشی کرت های خرد شده نواری در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، استفاده گردید. شش سطح نیتروژن صفر، 100، 200، 300 ، 400 و 500 کیلوگرم نیتروژن در هکتار (از منبع کود اوره) به عنوان عامل اصلی و پنج سطح آبیاری شامل آبیاری کامل (I4)، آبیاری ناقص (I1، I2 و I3) و سطح بدون آبیاری (I0) به عنوان عامل فرعی در چهار تکرار قرار داده شدند. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی بارانی و مصرف کود نیتروژن باعث افزایش تعداد شاخساره قابل برداشت در ماه های کم آبی و کل دوره رشد می شوند. آبیاری کامل (3424 متر مکعب) همراه با مصرف نیتروژن کمتر سبب افزایش ماده خشک شاخساره های چای گردید. بیشترین میزان عملکرد (3928 کیلوگرم چای ساخته شده در هکتار) با مصرف 200 تا 300 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در شرایط آبیاری کامل و کمترین میزان عملکرد (788 کیلوگرم در هکتار) در وضعیت بدون آبیاری (تنش آبی) و مصرف کود به دست آمد. مصرف 100 تا 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار باعث تولید بیشترین میزان عملکرد برابر 1672 کیلوگرم در هکتار در شرایط دیم گردید.

Keywords:

کود نیتروژن , آبیاری بارانی , عملکرد چای , تنش آبی