بررسی نقش طبیعت و محیط زیست در پایدارسازی صنعت گردشگری

یکی از موضوعات اصلی و مورد بحث در دهه های اخیر،کاربرد رویکرد توسعه زیست محیطی و توسعه پایدار است. امروزه ارتباط نزدیک میان گردشگری و محیط زیست و اهمیت رویکرد برنامه ریزی زیست محیطی و برنامه ریزی توسعه پایدار توجه به این رویکردها را افزایش داده است. رشد و توسعه روزافزون شهرها، عوارض مدرنیسم و زندگی شهرنشینی، توسعه هر چه بیشتر کالبدی، کیفیتی و کمیتی فضای سبز و پارک را که در بهبود شرایط محیط زیست نقش موثری دارد، به شدت ایجاب می کند. بازگشت به طبیعت و همراه شدن با آن اجتناب ناپذیر است. به دلیل گرایش ذاتی و فطری انسان ها در تعامل با طبیعت و تاثیرات قابل توجه ارتباط با طبیعت در روح و جسم آدمی، بشر همواره به دنبال ایجاد یک رابطه ی منطقی و مناسب میان فضای درون و طبیعت بیرون بوده است. از این رو هدف از پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی-تحلیلی ارائه بازشناسی مفهمومی در نوع همراهی و همزیستی با طبیعت معماری پایدار در فضاهای با پتانسل بالا برای صنعت گردشگری به عنوان یک فضای تفریحی- اجتماعی می باشد. بی گمان ارضای این نوع از نیازها از طریق پیوند معماری با طبیعت و توجه به محیط زیست طبیعی به عنوان یک منبع غیر قابل تجدید، قابل حصول می باشد.

Keywords:

طبیعت , پایداری , معماری پایدار , محیط زیست , صنعت گردشگری