بررسی اثر ال-کارنیتین خوراکی بر هیپرلیپیدمی در کودکان سندروم نفروتیک

مقدمه هایپرلیپیدمی باافزایش بروز آترواسکلروزیس و حوادث قلبی عروقی در سنین بزرگسالی مرتبط است. هیپرلیپیدمی در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک طول کشیده و مقاوم به درمانهای رایج زمینه ساز آترواسکلروز زودرس می شود. داروهای کاهنده چربی به دلیل عوارض احتمالی، از جمله میوپاتی واختلال رشد درکودکان توصیه نشده است. کارنیتین ترکیبی آمینی می باشد که درکاتابولیسم چربیها نقش اساسی دارد. در این مطالعه هدف بررسی اثر کارنیتین خوراکی بر سطح چربیهای سرم کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک می باشد. روش کار این مطالعه مورد شاهدی در بخش نفرولوژی کودکان بیمارستان دکترشیخ درطی سالهای 1388 لغایت 1389 انجام شده است. در این مطالعه 33 کودک دچار سندرم نفروتیک مقاوم به استروئید در گروه سنی 2-12سال در طی یک دوره سه ماهه تحت مطالعه قرار گرفتند. گروه مورد شامل 16 کودک که تحت درمان باپردنیزولون و سیکلوسپورین وکارنیتین خوراکی (25 میلی گرم به ازای کیلوگرم در روز) قرار گرفتند و گروه شاهد شامل 17 کودک که از نظر سنی و جنسی باگروه شاهد همسان بودند تحت درمان استاندارد (پردنیزولون و سیکلوسپورین) قرار داده شدند. در کودکان قبل و بعداز درمان سطح تری گلیسیرید، کلسترول توتال، LDL، HDL، BUN،کراتینین و آلبومین سرم اندازه گیری شد. نتایج  میانگین پارامترهای بیوشیمیایی در گروه شاهد و مورد قبل ازدرمان تفاوت معنی داری نداشتند. بعداز درمان نیز بین دوگروه تفاوتی معنی دار وجود نداشت. نتیجه گیری  ال کارنیتین خوراکی با دوز 25 میلیگرم به ازا کیلوگرم وزن بدن به مدت سه ماه در کودکان دچار سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک مقاوم به درمان، اثری برپروفایل چربیها ندارد.

Keywords:

سندرم نفروتیک کودکان , کارنیتین , هیپرلیپیدمی