استفاده از بی فسفونات ها در فیبرو دیسپلازی استخوان

مقدمه دیسپلازی فیبروز یک ضایعه اسکلتال خوش خیم است که یک یا چند استخوان را درگیر می کند. این اختلال یک بیماری خوش خیم مادرزادی است که هر دو جنس را یکسان درگیر می کند. این ضایعات ممکن است باعث دفورمیتی استخوان، شکستگی یا دردهای مزمن اسکلتی شود و یک عامل مساعد کننده برای شکستگی های پاتولوژیک است. معرفی بیمار در این مقاله دختری 12 ساله معرفی می شود، که از 2 سال قبل دچار درد دراستخوان فمور و لگنش شده وعلی رغم دریافت درمانهای معمول پاسخ مطلوبی نداشته است، با انجام بررسی های تشخیصی بیشتر برای بیمار تشخیص دیسپلازی فیبروز داده شد و پس از درمان با بیس فسفونات ها بهبود قابل توجهی در علایم پیداکرد. در طی پیگیری شش ماهه علایم بیمار بهبود یافت و عارضه جانبی مهمی رخ نداد. نتیجه گیری استفاده از بی فسفونات ها می تواند در کاهش درد و شکستگی و نیز دفورمیتی استخوان در بیماری دیسپلازی فیبروز مفید باشد. در این بیمار نیز استفاده از انفوزیون دوره ای پامیدرونات برا ی درمان، منجر به بهبود چشمگیر درد، لنگش وعلایم رادیولوژیک گردید.  

Keywords:

بیس فسفونات ها , دیسپلازی فیبروز , دردهای استخوانی