ارزیابی موقعیت های ارگونومی کارشناسان ارتوز و پروتز با استفاده از روش ارزیابی سریع کل بدن ( Rapid Entire Body Assessment)

مقدمه: فعالیت های بدنی در محل کار می تواند منجر به اختلالات اسکلتی- عضلانی مرتبط با کار شوند. بر اساس نتایج تجزیه وتحلیل، برای محاسبه مقدار فعالیت بدن لازم است وضعیت بدن، دامنه حرکتی، قدرت عضلات، حرکات مکرر و مدت زمان فعالیت بدنی را بدانیم. در بین کارشناسان ارتوز و پروتز به دلیل مدت زمان طولانی کار، کار ایستاده و در موقعیت اشتباه، اعمال نیروهای خارجی بیش از حد، استفاده از ابزار و دستگاه های اشتباه و غیر استاندارد و همچنین عدم دانش در مورد موقعیت صحیح بدن در طول کار آسیب های اسکلتی-عضلانی شایع می باشد. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین میزان شیوع مشکلات فوق در بین کارشناسان ارتوز و پروتز و همچنین ارتباط این مشکلات با موقعیت های این افراد صورت گرفته است. مواد و روش ها: برای تعیین شیوع مشکلات عصبی-عضلانی، از پرسشنامه اسکلتی-عضلانی نوردیکNordic Musculoskeletal Questionnaireو برای تجزیه و تحلیل موقعیت کاری این افراد از روش ارزیابی سریع کل بدن Rapid Entire Body) Assessment استفاده شد. ده وضعیت کاری که هر روز به طور غالب انجام می شود برای هر یک از کارشناسان ارتوز و پروتز توسط متخصص ارتوز و پروتز در نظر گرفته شد16خانم ) 40 ٪( و 24 آقا ) 60 ٪( در این مطالعه شرکت داشتند.یافته ها: نتایج نشان داد که تمام زنان شاغل در بخش ارتوز از درد در ناحیه گردن و شانه در طول سال گذشته شکایت داشتندبنابراین حدود54-82%از آنها قادر به انجام فعالیت های روزانه نبودند. تمام زنان شاغل در بخش پروتز در سال گذشته دچار اختلالات گردن شده و40٪ آنها در انجام فعالیت های روزانه مشکل داشتند.65%از افراد شاغل در بخش ارتوز نتوانسته بودند به علت مشکلات اسکلتی-عضلانی در محل کار حضور یابند که بیشتر آنها55%خانم بودند. چنین آمار بالایی در کارکنان شاغل دربخش پروتز مشاهده نشد. به طور کلی در26/6%افراد به علت مشکلات اسکلتی-عضلانی نتوانسته بودند در محل کار خود حضوریابند.50%از افراد شاغل در بخش ارتوز و30%افراد شاغل در بخش پروتز سابقه مراجعه به پزشک به علت مشکلات اسکلتی-عضلانی را داشته بودند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که مشکلات اسکلتی-عضلانی در میان کارشناسان ارتوز و پروتز بسیار شایع بوده و میزان مراجعه به پزشک و عدم حضور در محل کار را در این افراد افزایش می دهد. در نتیجه توصیه می شود که به منظور کاهش و به حداقل رساندن مشکلات اسکلتی-عضلانی از راهبردهای آموزشی و پیشگیرانه بیشتر استفاده شود. در این زمینه می توانیم از روش هایی مانند اضافه کردن یک دوره ارگونومی، آموزش های خدماتی و دوره های بازآموزی برای افزایش دانش شرکت کنندگان در مورد حرفه، استفاده از ابزار و وسایل طراحی شده و یا اصلاح شده بر اساس اصول ارگونومی برای تغییر فشار فیزیکی کار استفاده کرد .

Keywords:

مشکلات عصبی-عضلانی , ارتوز و پروتز , ارزیابی سریع بدن , پرسشنامه اسکلتی عضلانی نوردیک