تاثیر قابلیت های زیرساختی مدیریت دانش و راهبرد کسب وکار بر عملکرد سازمان با درنظر گرفتن متغیر میانجی قابلیت های فرایندی مدیریت دانش

امروزه مدیریت دانش سازمانی را به مثابه یک راهبردی ضروری برای محیط­های پیچیده، پویا و دارای عدم اطمینان می­دانند که موجب بقا، کسب مزیت رقابتی و بهبود عملکرد سازمان می­شود. ضمن اینکه انتخاب راهبرد کسب­وکار متناسب با وضعیت سازمان، یکی از چالشهای اساسی مدیران برای رسیدن به جایگاه مطلوب در میان رقبا است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر قابلیت های زیرساختی مدیریت دانش و راهبرد کسب­وکار بر عملکرد سازمان­ با میانجی­گری قابلیت فرایندی مدیریت دانش است. پژوهش براساس روش گردآوری داده­ها، توصیفی و از نوع پیمایشی و از نظر هدف، توسعه­ای کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، 320 نفر از مدیران شرکتهای شهرک صنعتی عباس آباد بودند که 175 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده­اند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه است که برای تعیین روایی از نظر خبرگان و به منظور تعیین میزان پایایی آن، آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای مشخص سازی عوامل کلیدی هر مولفه، از آزمون تحلیل عاملی تاییدی و برای بررسی برازش الگوی پژوهش از الگو یابی معادلات ساختاری و نرم افزار LISREL  استفاده گردید. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که قابلیت های زیرساختاری مدیریت دانش و راهبرد کسب و کار بر قابلیت های فرایندی مدیریت دانش و قابلیت های فرایندی مدیریت دانش بر عملکرد سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد؛ ضمنا راهبرد تمایز و منابع انسانی بیشترین تاثیر را بر قابلیت فرایندی مدیریت دانش دارد و خلق و ذخیره دانش، بیشترین تاثیر را بر عملکرد سازمان دارد.  

Keywords:

عملکرد سازمان , مدیریت دانش , قابلیت فرایندی , زیرساختی , راهبرد کسب وکار