رابطه بین فرسودگی شغلی با سلامت روان در بین کارکنان ادارات مرکزی بانک ملی ایران(شهر تهران)

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی بین فرسودگی شغلی با سلامت روان در بین کارکنان ادارات مرکزی بانک ملی ایران در شهر تهران انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان ادارات مرکزی بانک ملی شهر تهران در سال 1396، به تعداد 2456 نفر بودند. برای تعیین حجم نمونه با مراجعه به جدول مورگان 332 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های فرسودگی شغلی (MBI) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی ازمیانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرسودگی شغلی و سلامت روان رابطه منفی وجود دارد؛ یعنی با افزایش سلامت عمومی کارکنان بانک، میزان فرسودگی شغلی آنها کاهش پیدا خواهد کرد. مقدار این رابطه -0/451 بود که در سطح اطمینان 0/99 معنیدار شد. با توجه به محرز شدن رابطه ی بین فرسودگی شغلی با سلامت روان کارکنان ادارت مرکزی بانک ملی ایران، لازم است روساء و مدیران بانک ملی ایران برنامه های را برای بهبود و ارتقا انگیزه، رضایت شغلی، روابط انسانی و شناسایی افراد که میخواهند استخدام شوند طراحی و اجرا کنند.

Keywords:

فرسودگی شغلی , سلامت روان , کارکنان بانک