اندازه گیری درصد تخلخل نسبی و اندازه منافذ پارچه های حلقوی تاری سوراخ دار پلی پروپیلن مورداستفاده در مش جراحی به کمک فناوری نانو

مش جراحی، پارچه ای متخلخل است که معمولا با روش بافندگی حلقوی تاری و با استفاده از نخهای مونوفیلامنت از جنسهای مختلف به ویژه پلی پروپیلن تولید میشود. کاربرد این پارچه ها در درمان بیماری فتق و افتادگی اندامهای لگنی مصرف میشود. پارچه ای که به عنوان ایمپلنت داخل بدن قرار میگیرد باید دارای ویژگیهای زیستی و عملکردی پزشکی لازم باشد. از میان خواص ساختاری مش های جراحی، اندازه منافذ و درصد تخلخل نسبی مش جراحی از اهمیت ویژه ای برخوردارند و تاثیر ویژهای بر خواص مشهای جراحی به ویژه احتمال بروز عفونت در بدن بعد از پیوند مش جراحی دارند؛ لذا اندازه گیری دقیق اندازه منافذ سطحی و تخلخل نسبی در سطح پارچه های حلقوی تاری سوراخدار مورداستفاده در مش جراحی حائز اهمیت بوده و از نظر فرایند بیو شیمی فیزیک باید تحت کنترل و استاندارد سازی شود . در این تحقیق، چهار نوع پارچه حلقوی تاری سوراخدار متداول در تولید مشهای جراحی با استفاده از مونوفیلامنت پلی پروپیلن به کمک فناوری نانو و پرتو های فتو ولتائیک تولیدشده ، و بعد از تثبیت حرارتی، از سطح مشها تصویرهایی تهیه شده است. در ادامه به کمک روش پردازش تصویر با استفاده از نرم افزار متلب اندازه مساحت و قطر معادل منافذ سطحی و تخلخل نسبی در سطح پارچه های حلقوی تاری سوراخدار موردبررسی اندازه گیری شده است. بر اساس نتایج حاصل، ازنظر درصد تخلخل نسبی، میانگین مساحت منافذ و میانگین قطر معادل منافذ، پارچه ها با طرح بافت شبه مارکوزیت و سندفلای بهترین طرح بافتها میباشند.

Keywords:

مونوفیلامنت پلی پروپیلن , تخلخل , مش جراحی , اندازه منافذ , فناوری نانو