رابطه بین ویژگی های شخصیتی و عملکرد مدیران

اغلب سازمان ها با اهداف خاصی ایجاد شده اند که برای جهت نیل به آن اهداف از عوامل در اختیار خود خصوصا مدیریت بهره می جویند. شخصیت بعنوان یکی از موضوعات قابل بحث در این مقاله عاملی اثرگذار در موفقیت مدیران است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و عملکرد مدیران ستادی وزارت امور اقتصادی و دارا یی استان تهران است. این پژوهش از نوع توصیفی– همبستگی است که برای انجام آن، به روش نمونه گیری تصادفی، تعداد 40 نفر از مدیران ستادی وزارت امور اقتصادی و دارایی انتخاب و یا توزیع 2 نوع پرسشنامه بین آنان، اطلاعات لازم در ارتباط با ویژگی های شخصیتی و عملکرد آن ها گردآوری شده است .در تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به نرمال نبودن توزیع متغیرها از روش های آماری از قبیل محاسبه ضریب همبستگی رتبه یی اسپیرمن، آزمون z ( برای مقایسه ضریب همبستگی دو جامعه ) و از آزمون مان ویتنی- ویلکاکسون برای بررسی تفاوت بین دو گروه و یا یکسان بودن آن ها استفاده گردید که پس از آزمون فرضیه ها مشخص گردید، بین متغیرهای مستقل یعنی ویژگی های شخصیتی مورد نظر(منبع کنترل درونی و بیرونی، شاخص درونگرائی و برونگرائی) و عملکرد رابطه معنا دار ولی در جهت معکوس وجود دارد. همچنین با انجام بررسی ها مشخص گردید که بین منبع کنترل درونی ومنبع کنترل بیرونی و عملکرد تفاوت معنا داری وجود ندارد. برای اولویت بندی نقش ویژگی های شخصیتی بر اساس مکان کنترل درونی و بیرونی, با استفاده از آزمون مقایسه ضریب همبستگی دو جامعه، مشخص گردید که بین مکان کنترل درونی و عملکرد نسبت به مکان کنترل بیرونی و عملکرد رابطه بیشتری وجود دارد, اما این تفاوت آنچنان زیاد نیست که بتوان آن را تفاوت معنی داری دانست، درواقع اختلاف بین آن ها درحدی نیست که متغیری بر متغیر دیگر اولویت داشته باشد.  

Keywords:

شخصیت , عملکرد , منبع کنترل , مدیران درونی , مدیران بیرونی