بررسی پدیده ورزش از منظر اسلام

از روزی که خداوند بشر را خلق فرمود، نیاز به ورزش و تربیت بدنی نیرومند و قوی از جانب این مخلوق به خوبی حس شد چه از جنبه دفاع شخصی و یا کسب معاش و چه از جهت مقابله و رویارویی با طبیعت پیرامونش. نیاز بشر به ورزش و تربیت بدنی در طول روزگاران همواره وجود داشته و هیچگاه نبود که انسان خویش را از داشتن بدنی سالم و قوی بی نیاز ببیند. هرچه زمان جلوتر میرفت به گونه های مختلف، انسان ضعیف از انجام اموری که توانایی لازم را داشته باز می تواند (هر زمان به مقتضای خودش) بعد از ظهر و ترویج شریعت اسلام که این دین همواره پیروانش را به داشتن بدنی سالم و قوی تشویق و ترغیب می کند، مسئله پرورش بدن به منظور برخورداری از روانی سالم در میان مسلمانان جایگاه ویژه ای یافت. امروزه شاهد گسترش رشته هاى ورزشى و اقبال مردم به ورزش مى باشیم. میلیون ها نفر به امر ورزش مشغولند و میلیون ها نفر علاقه مند به رویدادهاى ورزشى اند. با توجه به اهمیت تبیین مولفه هاى سبک زندگى اسلامى، این سوال مطرح مى شود که اسلام نسبت به ورزش و ورزشکار چه دیدگاهى دارد این مقاله مى کوشد در حد بضاعت خود با استفاده از آیات و روایات به پاسخ این سوال بپردازد. در این نوشتار به روش تحلیلى توصیفى انواع ورزش هایى که در متون دینى مطرح شده مورد بررسى قرار مى گیرد و اهمیت ورزش از جنبه هاى گوناگون بیان مى شود. در ادامه، ویژگى هاى ورزشکار مسلمان و بایدها و نبایدهاى اخلاقى در این زمینه مطرح مى گردد.

Keywords:

ورزش , اخلاق , بایدهاى اخلاقى , نبایدهاى اخلاقى