سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

تنوع و فراوانی انگل های گوارشی مرغان بومی (Gallus domesticus) در دو اقلیم استان اصفهان

Publish Year: 1398
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 497

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_VTJ-32-3_014

Index date: 24 November 2019

تنوع و فراوانی انگل های گوارشی مرغان بومی (Gallus domesticus) در دو اقلیم استان اصفهان abstract

با افزایش پرورش مرغان بومی به دلایل تولید پروتیین ارزان، خوداتکا یی، اشتغالزا یی روستایی ومقاومت نسبی بیشتر به تنش ها، توجه به مسائل بهداشتی آنها بیش از پیش لازم است؛ لذا به منظور بررسی و مقایسه انگل های گوارشی مرغان بومی (Gallus domesticus) در دو اقلیم سرد-مرطوب و گرم-خشک استان اصفهان، تعداد 900 قطعه جوجه بومی50-45 روزه در60 خانوار روستایی توزیع و بمدت یکسال نگهداری شد؛ برای آزمون های EPG و OPG در هفته های 8، 32 و 56 نمونه های مدفوعی جمع آوری و در پایان نیز یک قطعه مرغ و یک قطعه خروس در هر خانوار کالبدگشایی و انگل های دستگاه گوارش آنها بررسی شد؛ طبق نتایج میزان آلودگی با افزایش سن و میزان رطوبت، افزایش داشت؛ میزان و گونه نماتودها به ترتیب شامل آسکاریدیا گالی(A. galli) (33%)، هتراکیس گالیناروم (H. gallinarum) (18%)، اکواریا اسپیرالیس(A. spirailis) (5/7%)، کاپی لاریا آناتیس (C. anatis) (5/7%)، کیلوسپیرورا هامولوزا (C. hamulosa) (75/3%) و تریکوسترونژیلوس تنوئیس (T. tenouous) (5/3%) بود. میزان و گونه سستودها به ترتیب شامل رایلیه تینا اکینوبوتریدا (R. echinobutheridae) (5/15%)، رایلیه تینا تتراگونا (R. tetragona) (12%)، رایلیه تینا سستی سیلوس (R. cesticillus) (10%)، کوانوتنا اینفاندیبولوم (C. infundibulum) (5/8%)، کوتوگنیا دیگونوپورا (C. dignopora) (7%)و سوبولورا برومپتی (S. brompti) (3%) بود، اواوسیست های مشاهده شده به ترتیب مربوط به گونه های آیمریا ماکسیما (E. maxima) (5/38%)، آیمریا تنلا (E. tenella) (28%)، آیمریا نکاتریکس (E. necatrix) (7%)و آیمریا آسروولینا (E. acervulina) (5/5%) بود. درآزمون مربع کای (05/0مرغ بومی بوده و نیازمند اقدامات بهداشتی و تغذیه ای مناسب است.

تنوع و فراوانی انگل های گوارشی مرغان بومی (Gallus domesticus) در دو اقلیم استان اصفهان Keywords:

تنوع و فراوانی انگل های گوارشی مرغان بومی (Gallus domesticus) در دو اقلیم استان اصفهان authors

عبدالرضا نبی نژاد

موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

وحید نعمان

موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی ، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
Alam M., M. Mostofa, M. NoorAliKhan and A. Trisha. 2014. ...
Ashenafi H. and Y. Eshetu. 2004. Study on Gastrointestinal Helminths ...
Azarbayejani A., A. Gheisari and A. Nabinejad. 2014. Evaluation of ...
Badparva E., B. Ezatpour, M. Azami and M. Badparva. 2015 ...
Eslami A., P. Ghaemi and S. Rahbari. 2009 Parasitic Infections ...
Garedaghi Y., A. Khaki, A. Feizi, S.H.A. Raza, R. Khan, ...
Idika I., C. Obi, I. Ezeh, C. Iheagwam, I. Njoku ...
Islampanah M., G. Motamedi, A. Mohammadi, M. Niroumand and S. ...
Javaregowda A.K., B.R. Kavitha, R.P. Suresh and U. Ganesh. 2016. ...
Katoch R., A. Yadav, R. Godara, J. Khajuria, S. Borkataki ...
Kumar S., R. Garg, H. Ram, P. Maurya and P. ...
Kumi P.A., L.N. Gerald, M.O. Taiwo and F.O. Akua. 2016 ...
Nnadi P. and S. George. 2010. A Cross-Sectional Survey on ...
Phiri I., A. Phiri, M. Ziela, A. hota, M. Masuku ...
Radfar M., J. Khedri, K. Adinehbeigi, R. Nabavi and K. ...
Silva G.d., D. Romera, L. Fonseca and M. Meireles. 2016. ...
Soulsby E. 1986. Helminths arthropods and protozoa of domesticated animals ...
Yaghmaei L., S. Soltani and M. khodagholi. 2008. Bioclimatic classification ...
نمایش کامل مراجع