مکان یابی محل و تعیین روش مناسب تغذیه مصنوعی در دشت میناب بر اساس روش AHP

افت سطح آب در آبخوان میناب واقع در استان هرمزگان موجب شده­است تا تراز سطح آب آبخوان نسبت به سطح دریا منفی شده و در عمل پیش­روی آب شور دریا به آبخوان اتفاق بیافتد. از طرفی فرونشست سطح زمین نیز در سطح دشت میناب مشاهده می شود. بنابراین، بررسی و ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت آبخوان ضروری می باشد. در این پژوهش بر اساس آنالیز داده های تراز سطح آب زیرزمینی، آزمایش پمپاژ، نقشه زمین شناسی، داده های منابع آب و همچنین بازدیدهای متعدد میدانی به بررسی مکان مناسب جهت تغذیه مصنوعی و همچنین روش مناسب آن در آبخوان میناب پرداخته شد. بدین منظور ابتدا لایه های اطلاعاتی مربوط به 7 پارامتر شامل ضخامت آبرفت، قابلیت انتقال آبخوان، عمق برخورد به سطح آب زیرزمینی، توپوگرافی منطقه، فاصله از رودخانه، لیتولوژی سطحی زمین و تراکم منابع آب زیرزمینی در محیط نرم افزار GIS ایجاد شد. سپس بر اساس روش AHP وزن هر یک از لایه ها با کمک قضاوت مهندسی و روش مقایسه زوجی مشخص شد. در نهایت، محدوده آبخوان میناب به 3 بخش با پتانسیل خوب، متوسط و ضعیف تقسیم شد. در ادامه با بررسی وضعیت کاربری اراضی و انجام مطالعات متعدد میدانی به ویژه در مناطق با پتانسیل بالا، تعدادی شن چاله قدیمی در بستر رودخانه میناب شناسایی گردید که برای اهداف تغذیه مصنوعی پیشنهاد گردید. با استفاده از نتایج این پووهش، 6%  از مساحت آبخوان جهت تغذیه مصنوعی مناسب تشخیص داده شد.

Keywords:

آبخوان میناب , افت آب زیرزمینی , تغذیه مصنوعی , روش AHP , شن چاله