ایجاد پوشش نانو کامپوزیتی روی-گرافن اکسید بر ورق های فولادی و بررسی رفتار خوردگی آن

امروزه پژوهشگران به دنبال افزایش مقاومت به خوردگی پوشش ها هستند. از راهکارهای پیشنهادی میتوان به ایجاد ماتریس پوشش فلز با نافلزات را نام برد. این ماتریسها شبیه پیل گالوانی عمل کرده و در جهت بهبود نرخ خوردگی و افزایش عمر پوشش به کاربرده می شوند. در پژوهش حاضر از اکسیدگرافن به عنوان یک عنصر نافلز در کنار عنصر روی به عنوان یک عنصر فلزی استفاده شده است. افزودن اکسیدگرافن به حمام پوشش دهی باعث کاهش نرخ خوردگی پوشش شده است. میزان بهینه غلظت اکسیدگرافن 200(فرمول در متن اصلی مقاله) معین شد. در این غلظت نرخ خوردگی 92 % کاهش و مقاومت خوردگی 17 برابر افزایش نسبت به نمونه عاری از اکسید گرافن داشته است.

Keywords:

نانو کامپوزیت , روی , اکسیدگرافن , خوردگی , گالوانیزه