بررسی اثر پیشگرم بر روی کاهش اعوجاج در جوشکاری فلزات غیرهمجنس فولاد زنگ نزن آستنیتی 304 و فولاد کربنی A106-B

در این مقاله رفتار مکانیکی- حرارتی فرآیند جوشکاری ذوبی برای تعیین میزان اثر پیشگرم کردن بر اندازه و توزیع اعوجاج و تغییر شکل ها در اتصالات غیر همجنس تجزیه و تحلیل شده است. از این رو یک زیر برنامه موثر و کارآمد در یک مدل المان محدود تایید شده جهت در نظرگرفتن اثرات تبدیل فاز در تحلیل عددی توسعه داده شده است. برای تایید مدل از داده های تجربی اتصالات غیر-همجنس که با دستگاه اندازه گیری CMM بدست آمدند استفاده شده است. ارتباط خوبی بین نتایج المان محدود و داده های تجربی بدست آمد. نتایج نشان داد روش محاسباتی توسعه یافته در این مطالعه یک روش موثر جهت پیش بینی اعوجاج در اتصالات غیر-همجنس است. اثر پیشگرم کردن بر اعوجاجات جوشکاری در صفحه های جوش داده شده بصورت لب به لب با استفاده از مدل المان محدود حاضر مورد مطالعه قرار گرفت. مشاهده شد که با افزایش دمای پیشگرم، اعوجاج در اتصالات غیر همجنس در هر دو طرف فولاد زنگ نزن و فولاد کربنی کاهش قابل توجهی می یابد. با افزایش دمای پیشگرم از محدوده دمایی خاصی به بعد، اثر پیشگرم روی کاهش اعوجاج در هر دو طرف اتصال کمتر می شود. هر چه دمای پیشگرم در اتصال فلزات غیرهمجنس نامتقارن تر می شود اثر پیشگرم روی کاهش اعوجاج در طرف فولاد کربنی ناچیز ولی در طرف فولاد زنگ نزن اثر مهمی دارد. با افزایش یکنواخت دمای پیشگرم، طرف فولاد کربنی نسبت به طرف فولاد زنگ نزن بدلیل دارا بودن ضریب هدایت حرارتی بالا اعوجاج حاصل از جوش کمتری دارد.

Keywords:

اعوجاج , پیشگرم کردن , تحلیل اجزای محدود