بررسی سامانه های دارورسانی بر پایه پلیمرها در پیشگیری از بیماری ایدز

پیشرفت های فناوری در زمینه سامانه های نوین دارورسانی پلیمری، فرمول بندی هایی با رهایش طولانی مدت و امکان تجویز یک بار در ماه یا زمان بیشتر را ایجاد کرده است. چنین فرمول بندی هایی ابزار بسیار خوبی برای بیماری های مزمن است، به ویژه هنگامی که عدم تن دهی به دارو ممکن است در پاسخ به درمان موثر باشد. سامانه های نوین دارورسانی فرصتی را برای غلبه بر بسیاری از چالش های مرتبط با درمان ایدز به کمک داروهای ضدویروس پسگرد (ARV) و در نتیجه بهبود بیماران مبتلا به ایدز فراهم کرده است. در این مقاله سامانه های پلیمری مختلف رهایش داروهای ARV برای دست یابی به سینتیک رهایش پایدار به طور جامع بررسی شده است. درباره قابلیت سامانه ها و راه های مختلف تجویز داروی ARV، مانند تراپوستی، رهایش دهانی و مقعدی مطالعه شده است. خواص فیزیکی شیمیایی، عملکرد درون تنی و برون تنی سامانه ها مانند رهایش پایدار از راه قرص ها، کاشتینه های سرامیکی، نانوذرات پلیمری، مخازن نانو، لیپوزوم ها، میسل های پلیمری، امولسیون ها، میکروامولسیون ها، نانوپودرها و غیره به طور خلاصه آورده شده است. شناخت بیشتر سازوکار های پلیمری که موجب رهایش طولانی مدت داروهای ARV می شوند، توسعه این راهبرد را برای دست یابی به مزایای بالقوه آسان می کند. این بررسی قابلیت سامانه های پلیمری جدید رهایش دارو و مهارکننده های پلیمری استفاده شده برای درمان موثر بیماران مبتلا به ایدز به کمک داروهای ARV را در آینده نشان می دهد.

Keywords:

ایدز , داروی ضدویروس پسگرد , سامانه نوین دارورسانی , مهارکننده پلیمری , رهایش پایدار