اعتلای گفتمان پسا توسعه ای حقوق بنیادین بشر در پرتو صلح و دیپلماسی محیط زیست

محیط زیست و حفاظت از آن به عنوان مهم ترین موضوع حقوق بشری مطرح و توسعه و حفاظت از محیط زیست در پرتو تعاملات منطقه ای و همکاری های بین المللی در مسیر پایداری قرار می گیرد. تعاملات روزافزون کشورها و تقویت همکاری در پرتو روابط بین الملل و پایبندی به تعهدات و لزوم تبعیت از قواعد آمره برای حفظ نظم عمومی مبانی بسیار مهم در تبیین نقش دیپلماسی محیط زیست در نیل به سوی توسعه پایدار بشر و توسعه حقوق بین الملل محیط زیست است. رویکرد این پژوهش بر این است که تاثیر دیپلماسی محیط زیست در اعتلا و توسعه و حفظ حقوق بنیادین بشر به چه میزان است در این میان روند پسا توسعه ای گفتمان های بشری راجع به حقوق بنیادین در چارچوب و مسیر دیپلماسی سبز محقق می گردد. از این رو جامعه بین المللی در بستر تعامل و تفاهم سازنده خود نیازمند گفتگو در نیل به سوی حفاظت از محیط زیست بین المللی و صلح جهانی است. هدف از انجام این پژوهش، تبیین تاثیر دیپلماسی محیط زیست بر تعاملات بین المللی و صلح جهانی و تاثیر آن بر اعتلای گفتمان حقوق بشری زیست بوم است. در این راستا حق بر محیط زیست سالم از جمله حقوق مهم و بنیادین بشری است که حفاظت از آن در بستر گفتمان نظری و عملی میسر است و این مهم در پرتو تقویت همگرایی در چارچوب دیپلماسی محیط زیست محقق می گردد. همچنین یافته این پژوهش بر این اصل استوار است که التزام عملی به تعهدات مشترک بین المللی ضرورتی لازم برای تحقق و حفظ این حقوق بنیادین به شمار می رود.

Keywords:

دیپلماسی محیط زیست , تعاملات بین المللی و صلح جهانی , گفتمان پسا توسعه ای , تعهدات بین المللی , حقوق بشر