سیمای سعادت در قرآن کریم

با توجه به اینکه نیل بشریت به سعادت و کمال درزندگی دنیوی واخری یکی از مهم ترین اهداف نزول قرآن کریم است و تمامی انبیای الهی تلاش داشتند که باتبیین و معرفی ارزشهای ومبانی دینی و قرآنی برخاسته از وحی الهی بشریت را به کمال حقیقی و واقعی برسانند. در واقع حیات طیبه ای که قرآن کریم آن را بشریت می جوید، از دلآیات نورانی وحی متجلی می شود. با تامل و تدبر در ایات وحی به جلوه های از سیمای سعادت در آن پی می بریم. سعادت در قرآن کریم به دوصورت متبلورشده است. گونه ای کهاز آن مربوط به نعمت های فانی و زودگذر دنیوی است و برخی به زعم خود بر این باورند که سعادت انسان تنها دربرخورداری هرچه بیشتر از نعمت های دنیوی چون مال، فرزندان، اسب های اصیل و خوش ذات... است که از این گونه امکانات مادی به سعادت فانی و موهوم دنیوی یاد می شود گونه دیگر سعادت در سایه پیروی از فرامین و دستورات الهی حاصل می شود که از آن با عنوان سعادت ابدی وماندگار یادمی شود این همان سعادتی است که خداوند متعال در قرآن کریم به توصیف عوامل، پیامدها و صاحبان آن پرداخته است وآنان را به بهشت های ماندگار و تقریب به خود وعده داده است. دراین گفتار برآنیم تا با تکیه بر آیات وحی و روایات اسلامی به بررسی مفهوم سعادت، سیمای سعادتمندان و کیفیت حیات ابدی آنان از دیدگاه قرآن کریم بپرازیم. این گفتار در نهایت به این نتیجه دست یافت که سعادت حقیقی و واقعی آنچنان که از نص صریح آیات قرآن کریم فهمیده می شود تنها از طریق پیروی از اوامرالهی مسیرخواهد شد و نعمت های فانی وزودگذر دنیا به هیچ وجه ضامن سعادت بشر در زندگی دنیوی و اخروی نیست.

Keywords:

کمال , قرآن کریم , ساخت حقیقی و مجازی , بهشت برین