انواع قراردادهای تهاتری در ایران و تجارت بین الملل

قرارداد تهاتری به روش مشروط واردات کالا یا خدمات به صدور کالا یا خدمات دیگر به کشور فروشنده و مبادله آنها بجای فروش در مقابل پرداخت ارز خارجی است . معاملات تهاتری برای کشورهای در حال توسعه روش مناسبی است. به ویژه در کشورهایی که با کمبود نقدینگی مواجه هستند، صادق می باشد. اکنون نیز تخمین زده می شود که 140 کشور در ارتباط با معاملات تهاتری باشند به طوری که سهم معاملات تهاتری در روابط بین الملل از حدود %4 در سال 1975 به حدود %50 در سال 2000 میلادی رسیده است تا جایی که برخی ارزش این معاملات را از 25 تا 50 درصد کل تجارت جهانی می دانند. نتایج نشان می دهد که قراردادهای تهاتری با توجه به دامنه گسترده اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها در حقوق و نیز با توجه به پذیرش این اصل در فقه، یکی از انواع قراردادهای پذیرفته در ماده 10 قانون مدنی می باشد و تراضی طرفین برای لزوم و صحت این قراردادها کافی است و تحت عموم آیه اوفوبالعقود قرار می گیرد. نتایج نشان داد ماهیت تهاتر در سیستم حقوقی ایران و اتحادیه اروپا متفاوت است اما به طور کلی تهاتر در حقوق اتحادیه اروپا با تهاتر در آئین دادرسی مدنی ایران شباهت دارد.

Keywords:

قرارداد تهاتری , حقوق ایران , تجارت بین الملل