بررسی رابطه بین فضای عاطفی خانواده با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دبیرستانهای شهر مریوان

نه تنها در عصر کنونی بلکه از روزگاران گذشته نیز نحوه تعامل عاطفی در خانواده و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی فرزندان شناخته شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بافت عاطفی خانواده با عملکرد تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهر مریوان می باشد. نمونه انتخابی شامل 60 نفر از دانش آموزان مدارس متوسطه دوره اول شهر مریوان که دارای جنسیت مذکر و مونث بوده و از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند، به منظور اثبات فرضیه تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته که برای چگونگی الگوهای تبادلی خانواده طرح ریزی شده و شیوه ارزیابی خانواده استفاده شده است. با اجرای آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون سعی شده ارتباط بین نحوه تعامل عاطفی در خانواده با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اثبات شود .نتایج تحلیل آماری در این تحقیق حاکی از آنست که نحوه تعامل عاطفی در خانواده اثر معنی داری بر پیشرفت تحصیلی افراد مورد مطالعه در این پژوهش دارد و بین نمره بافت عاطفی و پیشرفت تحصیلی فرزندان در سالهای مختلف تحصیلی ضریب همبستگی مثبت وجود دارد.

Keywords:

فضای عاطفی , تربیت , پیشرفت تحصیلی