حفاظت عصبی نوزاد در بخش مراقبت ویژه نوزادان

هدف: هدف از این مطالعه مروری بررسی روش های مراقبت پرستاری در راستای بهبود تکامل عصبی نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان می باشد. زمینه: هر سال 13 میلیون نوزاد نارس در جهان متولد می شود نوزادان نارس در معرض نوسان دما، المس، تعادلی و چشایی، بینایی، صدا، نور اکسیژن و مواد غذایی قرار دارند که بسیار متفاوت با آن چیزی است که در داخل رحم بوده ، مغز در حال تکامل، بی نهایت به سطح مناسب تحریکات حسی حساس می باشد و تغییر در آن می تواند سبب تکامل غیر طبیعی ساختاری و عملکردی در مغز شود مراقبت های تکاملی شیرخواران برای اصلاح دیسترس و اصلاح وضعیت حرکتی و تنظیمی شیرخواران ضروری است تحقیقات وسیعی معلولیت های دایمی را در کودکانی که نارس متولد شده اند را نشان می دهد انجام مراقبت تکاملی انفرادی نوزادان سبب : کاهش روزهای استفاده از ونتیلاتور نیاز به اکسیژن ، نیاز به استفاده از گاواژ جهت تغذیه ، بیماری های مزمن ریوی ، خون ریزی درون جمجمه، طول مدت بستری و هزینه های بیمارستان گردیده و همچنین وزن گیری بهتر و افزایش رضایت مندی خانواده را در پی داشته است روش تحقیق: این پژوهش توصیفی، مروری بر متون موجود و در دسترس پیرامون حفاظت عصبی نوزاد در طی 13 سال اخیر از بانک های اطلاعاتی ,Google Scholar , Science Direct Proquest Ovid , Pub Med , up to date می باشد و برای تهیه این مقاله از 15 مقاله پژوهشی و مروری و 2 کتاب تخصصی نوزادان استفاده شده است. یافته ها: به کارگیری مراقبت های متناسب تکاملی توسط مراقبت کنندگان می تواند سبب کاهش عوارض تکامل عصبی مغزدر نوزادان نارس گردد به ویژه تاثیر مثبت در تعامل بین مادر و کودک دارد.. تعدیل محیط درمانی ، مشارکت دادن خانواده ، تغییر وضعیت ودستکاری با رعایت اصول مراقبت تکاملی به حداقل رساندن استرس و درد ، حفظ خواب ، حفاظت از پوست ، بهینه سازی تغذیه، 7مورد ذکر شده در برنامه حفاظت عصبی می باشند که می تواند افزایش احتمال دستیابی به نتایج مطلوب جسمی ، شناختی و عاطفی برای این نوزادان گردد بحث و نتیجه گیری از آن جایی که پرستاران مراقبان اولیه در بخش ویژه نوزادان می باشند، نقش کلیدی جهت تاثیر گذاری در محیط نوزاد در حال تکامل دارند. برای اینکه مداخلات مراقبت های تکاملی حفاظت عصبی نوزادان موفقیت آمیز باشد ، تمام کارکنان بخش nieul باید دانش و مهارت های به کارگیری این مراقبت را داشته باشند و لازم است همکاری و تشریک مساعی بین تمام مراقبت کنندگان وجود داشته باشد.