مقایسه مهارت های حرکتی دستکاری کودکان 7 تا 9 سال اقوام ایرانی: یک مطالعه میان فرهنگی

مقدمه و هدف: با اینکه رشدحرکتی تحت تاثیر نمو و بالیدگی قرار می­گیرد، اما شرایط محیطی و فرهنگی بر آن تاثیر می­گذارد. هدف از این پژوهش مقایسه میان فرهنگی مهارت­های حرکتی دستکاری کودکان اقوام ایرانی بود. روش: نمونه­ها از 240 (120 دختر، 120 پسر) کودک 7 تا 9 سال مراکز استان­های تهران، لرستان، خوزستان و کردستان تشکیل شدند. جهت سنجش مهارت­های ­حرکتی دستکاری از آزمون رشدحرکتی اولریخ  (2000)، استفاده گردید. یافته­ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد اثر اصلی استان در مهارت­های دستکاری معنادار است. در نمره کل دستکاری امتیاز کودکان استان لرستان به طور معناداری بیش­تر از کودکان خوزستان (001/0 = P) بود و کودکان استان کردستان امتیاز بیش­تری نسبت به کودکان لرستان به­دست آوردند (001/0 = P) اما تفاوت معناداری بین سایر استان­ها مشاهده نشد. همچنین تعامل جنسیت و استان تنها در مولفه­ی غلتاندن معنادار بود. بدین صورت که کودکان پسر در استان­های لرستان و خوزستان به طور معناداری امتیاز بیشتری نسبت به کودکان دختر به­دست آورده­اند (001/0 = P). نتیجه­ گیری:  با توجه به یافته­ها به نظر می­رسد شیوه­های مختلف رشدحرکتی می­تواند نتیجه­ی تفاوت های فرهنگی و محیط اجتماعی کودکان، نگرش متفاوت خانواده­ها به فعالیت بدنی باشد.  

Keywords:

مطالعه میان فرهنگی , مهارت­های حرکتی دستکاری , اقوام ایرانی