اثر سطوح مختلف آبیاری قطره ای تیپ بر عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی در شمال استان خوزستان

این پژوهش با هدف بررسی سطوح مختلف آبیاری قطره ای تیپ با تامین 100 ، 70، 40 درصد نیاز آبی (T100 ، T70 و T40) و همچنین آبیاری جویچه ای بر عملکرد و کارایی مصرف آب گوجه فرنگی تابستانه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار به مدت دو سال در اراضی مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد اجرا شد. نتایج نشان داد حداکثر عملکرد  6/54 و 4/53 تن در هکتار به ترتیب مربوط به دو تیمار T100 و T70 بود و افزایش 25درصد نسبت به روش آبیاری جویچه ای را نشان داد. تیمار T40 با کمترین عملکرد (9/42 تن در هکتار) در سطح یک درصد تفاوت معنی دار با تیمارهای T70 و T100 داشت. تیمار T40 با بیشترین کارایی مصرف آب (4/11 کیلوگرم بر مترمکعب) اختلاف معنی دار با تیمار T70 (6/10 کیلوگرم بر متر مکعب) نداشت. متوسط کارایی مصرف آب در تیمارهای آبیاری تیپ تقریبا 3/2 برابر آبیاری  جویچه ای بود، از این رو روش آبیاری تیپ با تامین 70 درصد نیاز آبی برای شرایط آب و هوایی خوزستان پیشنهاد می شود. اثر سطوح آبیاری بر خصوصیات کیفی میوه شامل اسیدیته، اسید اسکوربیک و اسید سیتریک یکسان بود، حال آنکه با اعمال کم آبیاری شدید (تیمارT40) مقدار بریکس میوه افزایش یافت. اگر چه اختلاف معنی دار در شوری خاک در انتهای فصل رشد حاصل از اعمال سطوح مختلف آبیاری تیپ مشاهده نشد، مقدار آن در عمق های مختلف معنی دار بود، به طوری که میانگین شوری عمق 30-0 سانتی متر4/1 دسی زیمنس بر متر و نسبت به لایه 60-30 سانتی متر حدود 38 درصد بالاتر بود.

Keywords:

آبیاری قطره ای تیپ , گوجه فرنگی , کارایی مصرف آب آبیاری , خوزستان