بررسی کنش بیانی امر در دو زبان فرانسه و فارسی .پریوش صفا/سارا قائمی
Publish place: Language Studies، Vol: 6، Issue: 11
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 364
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLRZ-6-11_005
تاریخ نمایه سازی: 3 دی 1398
Abstract:
بررسی کنش بیانی امر در دو زبان فرانسه و فارسی پریوش صفا ] سارا قائمی [] تاریخ دریافت: 7/12/89 تاریخ تصویب: 10/2/91 چکیده در مقاله حاضر کوشیده ایم نشان دهیم که علاوه بر دو وجه امری و التزامی، شش فرم زبانی دیگر نیز در زبان های فارسی و فرانسه، برای بیان امر و التزام به کار می رود. حاصل این تحقیق، نکاتی جالب را آشکار می کند که از جمله آن ها می توان موارد ذیل را نام برد: رابطه بین بیان امر و التزام با ذی نفع بودن یا نبودن گوینده جمله؛ وی ژگی معنایی فعل بایستن که در هر دو زبان، فقط معنای امر را بیان می کند؛ جنبه کاربردی بیان غیر مستقیم امر و اولویت داشتن آن در زبان فارسی؛ استفاده از عبارت های وا ژگانی در دو زبان برای تخفیف شدت بیان امر؛ کاربرد شکل آینده ساده در زبان فرانسه برای بیان مودبانه تر امر و تاثیر تشدید کننده جای گزین آن (زمان حال ساده) در زبان فارسی که با لحن تحکم آمیز، امر را بیان می کند و گاه نیز حاکی از تهدید است. واژه های کلیدی: امر، دستور، التزام، نمود، زمان حال، زمان آینده.
Authors
پریوش صفا
استادیار و عضو هیات علمی گروه آموزش زبان فرانسه دانشگاه تربیت مدرس؛
سارا قائمی
دانش آموخته زبان فرانسه دانشگاه تربیت مدرس