بررسی و مقایسه آموزش به دو روش سنتی و جیگساو بر میزان یادگیری و درک از محیط یادگیری دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397

مقدمه: ارائه آموزش صحیح و منطبق با اصول علمی روز تنها راه دست یابی به سطوح مطلوب یادگیری و ارتقا سطح رضایت مندی محسوب می شود. آموزش عالی در عصر حاضر بایستی پویا باشد و برنامه های خود را به گونه ای ارائه نماید که متناسب با نیازهای جامعه و دانش علمی هر رشته به طوری که دانش آموختگان این رشته ها بتوانند در تحقق اهداف مذکور نقش خود را به خوبی ایفا نمایند امروزه توجه زیادی به نقش محیط آموزشی در آموزش پزشکی وجود دارد. محیط آموزشی یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده موفقیت برنامه درسی است و کیفیت محیط یادگیری تاثیر چشمگیری بر یادگیری دارد. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه آموزش به دو روش سنتی و جیگساو بر میزان یادگیری و درک از محیط یادگیری دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. روش کار: این پژوهش به روش نیمه تجربی در دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران اجرا گردید. مطالعه به صورت دو گروهی قبل و بعد از آموزش، کلیه دانشجویان کارشناسی اتاق عمل ترم سه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون با روش جیگساو و گروه شاهد به روش سنتی آموزش داده شدند. قبل و بعد از آموزش از هر دو گروه آزمون سنجش میزان یادگیری گرفته شد و هم چنین پرسشنامه دریم توسط دانشجویان تکمیل گردید تا یادگیری در دو سطح درک و فهم و درک از محیط یادگیری دانشجویان سنجیده شود. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری، شاپیرو—ویلک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها شان می دهد که بین دو گروه مورد پژوهش از نظر میزان یادگیری اختلاف معنی دار آماری وجود دارد (p=0/274). بدین معنا که میانگین نمره یادگیری در گروه مداخله (3/56 ± 24/83) از گروه کنترل (2/69 ± 21/27) بیشتر بوده است. همچنین اندازه اثر مداخله اجرای برنامه ی آموزشی 0/95 با فاصله اطمینان (6/04، 1/09) بدست آمد، که با توجه به اینکه اندازه اثر برابر مقدار 0/07 بود، نشان از تفاوت بین دو گروه و تایید بر معناداری و همچنین میزان تاثیر بالای مداخله بر متغیر یادگیری است. هم چنین بین دو گروه مورد پژوهش از نظر درک از محیط یادگیری اختلاف معنی دار آماری وجود ندارد (0/274 = P). بدین معنا که میانگین نمره درک از محیط یادگیری در گروه جیگساو (356/22 ± 93/109) از گروه سخنرانی (23/02 ± 115/33) کمتر بوده است. همچنین اندازه اثر مداخله اجرای برنامه ی آموزش به روش جیگساو با فاصله اطمینان 95/0 برابر (5/041-، 17/041) بدست آمد، که با توجه به اینکه اندازه اثر برابر مقدار 22/15 بود، نشان از عدم تفاوت بین دو گروه و تایید بر معنادار نبودن همبستگی بین درک از محیط یادگیری در دو گروه تدریس به روش جیگساو و روش سخنرانی است (0/435 = r).نتیجه گیری: از آنجایی که اتاق عمل یک محیط بالینی با شاخصه کار تیمی است و افزایش تعاملات و اعتماد به نفس و مشارکت گروهی در کیفیت کار و موفقیت عمل تاثیر گذار است و در جهت کاهش هزینه های آموزش بالینی در دراز مدت؛ همچنین با توجه به اهمیت بالای خدمات پرستاری در بهبود بیماران و نیاز به دانش و مهارت کافی پرستاران جهت ارائه این خدمات و نقش بسیار مهم آموزش مناسب در این زمینه، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش به روش جیگساو بر یادگیری و درک از محیط آموزشی دانشجویان اتاق عمل در زمینه مقدمه ای بر تکنولوژی جراحی اتاق عمل انجام گرفت.