بررسی رابطه نگرش به زندگی و خودکنترلی با رفتارهای پرخطر پسران جوان

امروزه بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان و جوانان به یکی از مهمترین نگرانی های جامعه تبدیل شده و عوامل جمعیت شناسی و شیوه های فرزند پروری بر آن تاثیر گذار است .در بسیاری از نوجوانان، میل شدیدی برای برقراری ارتباط ثم بخش وجود دارد، ولی اغلب در برخوردها و ارتباطات با دیگران، ناتوان هستند؛ بنابراین، هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر مهارت های مقابله ای بر خودکنترلی و خودکارآمدی امتناع از رفتارهای پرخطر در بین نوجوانان است. یکی از مفاهیم بنیادین در تکامل شخصیت و روان هر فرد،که در دوره نوجوانی اهمیت پیدا می کند، مفهوم خود است، لذا بررسی خود پنداره از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف از این مطالعه مقایسه خود پنداره نوجوانان عادی و بزهکار پسر 12 تا 14 سال می باشد. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه نگرش به زندگی و خود کنترلی و رفتارهای پرخطر در پسران نوجوان استفاده شد که داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که بین نگرش به زندگی و خود کنترلی با رفتار های پر خطر پسران جوان، رابطه معنا داری وجود دارد.

Keywords:

نگرش به زندگی , خود کنترلی , رفتار های پر خطر , پسران جوان.