بررسی تاثیر استفاده از متاکائولن و الیاف پلی پروپیلن بر خواص مکانیکی بتن پودری واکنش پذیر

بتن از موضوعاتی است که روز به روز محققان تلاش می کنند تا نقاط ضعف آن را با روش های نوین از بین برده و قابیلت های آن را افزایش دهند. به همین دلیل در این چند دهه، انواع متنوعی از بتن های جدید بوجود آمده است. یکی از انواع بتن های مطرح در دنیا که برای اولین بار در دهه 90 میلادی مطرح شده است، بتن پودری واکنشی می باشد. بطور کلی بتن پودری واکنشی، دارای مقاومت فشاری بسیار بالایی می باشد. برای ساخت این بتن محققان از طرح اختلاط های متفاوتی استفاده می کنند، که دلیل این امر نبودن آیین نامه جامع و روش طرح اختلاط مناسب برای این بتن است. اکثر مقاومت های به دست آمده که طرح اختلاط آنها در می باشد. یکی از مواد پوزولانی بسیار مناسب که امروزه مطرح شده است، متاکائولن می باشد. بنابراین در این تحقیق، مقادیری از متاکائولن در ترکیبات بتن پودری واکنشی، اضافه شده است. هدف اصلی در پژوهش حاضر، بررسی تاثیر اضافه کردن متاکائولن و الیاف پلی پروپیلن بر مقاومت فشاری بتن پودری واکنشی می باشد. نتیجه اینکه با اضافه کردن متاکائولن و الیاف پلی پروپیلن نتایج مطلوب حاصل شده و خواص مکانیکی بتن پودری واکنشی بهبود یافته است. از آنجا که متاکالوئن نقش پرکنندگی داشته و خلل و فرج را پر می کند، بیشترین مقاومت فشاری در نمونه دارای 3 درصد کائولن و به میزان 12 / 1 برابر نمونه شاهد بوده است.

Keywords:

بتن پودری واکنش پذیر , متاکائولن , الیاف پلی پروپیلن , مقاومت فشاری