اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان فراشبند

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر احساس تعلق به مدرسه در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان فراشبند بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان مقط ابتدایی شهرستان فراشبند بود. حجم نمونه پژوهش 40 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پکیج خودکارآمدی بندورا ( 2012 ) و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات ( 2004 ) استفاده شد. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه در پژوهش حاضر مورد تایید کارشناسان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ 80 / 0 بدست آمد. فرضیه های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آموزش خودکارآمدی موجب افزایش احساس تعلق به مدرسه و هر یک از مولفه های حمایت معلم، مشارکت در اجتماع، احساس رعایت عدالت و احترام در مدرسه، احساس مثبت نسبت به مدرسه، ارتباط فرد با مدرسه و مشارکت علمی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شد.

Keywords:

آموزش خودکارآمدی , احساس تعلق به مدرسه , دانش آموزان