تجزیه و تحلیل مدیریت و تفکر استراتژیک در توسعه پایدار

انسانها در لحظاتی که در بحران قرار میگیرند به دو طریق ممکن است واکنش نشان دهند: یا بطور عمده از ادامه کار باز میمانند و یا در حدالعقل زمان ممکن بحران را کنترل و خود را بازیافته و به نحو شایسته ای بحران را پشت سر میگذارند در این مرحله گفته میشود که فرد دارای توان و تفکر استراتژیک است و قدرت برخورد با ناملایمات و بحرانها را دارد. بحث ثانوی که در این راستا قابل ذکر است اکتسابی بودن اندیشه های انسانهاست. عده ای را عقیده بر آن است که این توانمندی که در بعضی از مدیران و یا به بیان نوین استراتژیست ها وجود دارد به طور عمده ذاتی است و عده ای نیز اعتقاد بر اکتسابی بودن این توانمندی در انسانها متضمن عوامل بسیار زیادی است که باید ملحوظ نظر قرار گیرد. مدیریت استراتژیک عبارت است از بررسی محیطی(هم محیط داخلی هم محیط خارجی). تدوین استراتژی(برنامه ریزی بلند مدت یا استراتژیک). اجرای استراتژی. ارزیابی و کنترل. بنابراین مدیریت استراتژیک بر نظارت و ارزیابی بر فرصت ها و تهدیدات خارجی در سایه توجه به نقاط قوت و ضعف یک شرکت تاکید دارد. در ابتدا بجای واژه مدیریت استراتژیک از عبارت سیاست بازرگانی استفاده میکردند که در بر گیرنده فعالیتهایی همچون برنامه ریزی بلند مدت و استراتژی بود اما واقعیت این است که سیاست بازرگانی جهت گیری کلان مدیریتی دارد. مدیریت استراتژیک بعنوان یک حوزه مطالعاتی دربر گیرنده موضوعات اساسی مورد توجه سیاست بازرگانی به همراه تاکید بیشتر بر محیط و استراتژی میباشد. بنابراین ترجیح دارند عبارت مدیریت استراتژیک را جایگزین سیاست بازرگانی نمایند. مدیریت استراتژیک شامل مجموعه تصمیمات و فعالیتهایی است که در جهت تنظیم و اجرای استراتژیها طراحی شده و در راستای دستیابی سازمان به اهدافش مورد توجه می باشد. با بیان دیگر مدیریت استراتژیک شامل برنامه ریزی.هدایت.سازماندهی. و کنترل تصمیمات مربوط به استراتژی و فعالیت های شرکت ها می باشد. از طرف دیگر منظور مدیران از استراتژی. طراحی برنامه های وسیع و آینده گرا برای تاثیر بر محیط های رقابتی و دستیابی به اهداف سازمانی است.