بررسی تاثیر کیفیت زندگی کاری بر سکوت سازمانی با توجه به نقش متغیر میانجی توانمند سازی روانشناختی منابع انسانی در بانک انصار اصفهان

امروزه یکی از عوامل کلیدی در بهبود وضعیت منابع انسانی و کلید موفقیت سازمان ها، توسعه کیفیت زندگی کاری کارکنان است .علی رغم اینکه مدیریت منابع انسانی، بر توانمندسازی و ایجاد کانال های ارتباطات باز تاکید دارد، اما بسیاری از کارکنان از اینموضوع شکوه می کنند که مدیران از ارتباطات و تسهیم اطلاعات حمایت نمی کنند که می تواند دلیلی بر وجود سکوت سازمانیباشد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر کیفیت زندگی کاری بر سکوت سازمانی با توجه به نقش متغیر میانجی توانمند سازی روانشناختی منابع انسانی (مورد مطالعه: بانک انصار اصفهان) است. این تحقیق، توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی با ماهیتکاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان بانک انصار در سطح شهر اصفهان استکه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 126 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار اندازهگیری تحقیق، پرسشنامه ای برگرفته از منابع استاندارد شامل متغیرهای کیفیت زندگی کاری، سکوت سازمانی و توانمندسازیروانشناختی کارکنان بود که مورد استفاده قرار گرفت. برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برایتعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید . نتایج تحقیق نشان داد کیفیت زندگی کاری بر توانمندسازی روانشناختی کارکنانو سکوت سازمانی تاثیرگذار است، ولی کیفیت زندگی کاری کارکنان بر سکوت سازمانی با توجه به نقش میانجی توانمندسازیروانشناختی کارکنان در شعب بانک انصار اصفهان تاثیر ندارد.

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , سکوت سازمانی , توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی , بانک انصار