تعیین میزان فلزات سنگین روی، آرسنیکو کروم در بافت های عضله و کبد ماهی سنگسرنقره ای (Pomadasys argenteus) خلیج نایبند، عسلویه

ماهی سنگسر نقره ای از جمله ماهیان تجاری و مهم می باشد که میزان مصرف آن در جهان بسیار بالاست.در تحقیق حاضر میزان تجمع زیستی عناصر سنگین روی، آرسنیک و کروم در بافت های عضله و کبد ماهیسنگسر خلیج نایبند عسلویه بررسی شد. نمونه های ماهی توسط تورهای صیادی صید و بلافاصله بر روی یخقرار داده و به آزمایشگاه منتقل گردید. سپس نمونه ها زیست سنجی و تشریح و بافت های کبد و عضلهاستخراج و پس از هضم و آماده سازی برای سنجش فلزات استفاده شدند. میزان فلزات با دستگاه ICP-Mass سنجش شدند. بر اساس نتایج میانگین طول کل و طول استاندارد ماهیان به ترتیب 2/6±25 و 2/3±21/85 سانتیمتر بود. بر اساس سنجش میزان عناصر روی، آرسنیک و کروم در بافت کبد به ترتیب 0/4±2/37 و 320/09±/0 به دست آمد که اختلاف معنی داری بین عناصر در بافت کبد مشاهده شد (P<0/05) و میانگین این عناصر در بافت عضله به ترتیب 88/±6/670، 360/46±2 و 0/02±0/13 سنجش گردید که بین عناصراختلاف معنی دار مشاهده گردید و همچنین اختلاف معنی دار بین دو عنصرروی و کروم در دو بافت مشاهده گردید (P<0/05) به طوری که میزان تجمع عنصر در بافت کبد چند برابر بافت عضله بود. بر اساس مقایسه اطلاعات به دست آمده با استانداردهای جهانی مشخص شد که میزان عناصرروی، آرسنیک و کروم در بافت کبد و عضله ماهی سنگسر نقره ای کمتر از استاندارهای جهانی FAO, MAFF, WHO و FDA می باشد.

Keywords:

تجمع زیستی , سنگسرماهیان , فلزات سنگین , آلایندگی , خلیج فارس