بررسی رابطه تعارض کار- خانواده با پرخاشگری کودکان مادران شاغل

مقدمه مشکل در ایفای نقش مادران، بعضا یکی از مهمترین منابع ایجاد مشکلات روانشاختی کودکان است. کودکان باشیوه های مختلفی با این تعارض، برخورد می کنند. هدف پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه تعارض کار- خانواده با پرخاشگری کودکان کارکنان مادران شاغل انجام شد. روش مطالعه حاضر پژوهش توصیفی- همبستگی است که در سال 1397 انجام گردیده است. تعداد 110 نفر از پرسنل پرستاری زن شاغل در بخش های مختلف بیمارستان الزهرا (س) به همراه کودکان سن پیش از دبستان آنها بود. گردآوری داده ها توسط پرسشنامه های جمعیت شناختی، عوامل روانی- اجتماعی کپنهاک و پرخاشگری کودکان پیش دبستانی انجام گرفت. تحلیل ها در سطح معنی داری پنج درصد و با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها میانگین نمره تعارض کار- خانواده مادران شاغل 1876±7743 از 100 نمره بود. میانگین نمره پرخاشگری کودکان این افراد 1882±2723 از 84 نمره به دست آمد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که نمره پرخاشگری کودکان با نمرات تعارض کار- خانواده مادران رابطه معنادار نداشت (P=040). بحث و نتیجه گیری در این مطالعه، تعارض کار- خانواده مادران گروه هدف تاثیر مستقیم بر پرخاشگری کودکان نداشته است که این موضوع، حاکی از توجه مادران شاغل در حوزه سلامت به نقش مهم مادری در رشد عاطفی- روانی کودکان و کنترل عوامل موثر در ایجاد تعارض کار- خانواده است.

Keywords:

تعارض کار- خانواده , پرخاشگری , کودکف پرستاری , مادر