مجازات های قابل عفو و تخفیف و شرایط اساسی لازم

ضرورت اجرای کیفر جهت حفظ کیان و حیات جامعه امری خدشه ناپذیر است اما نباید فراموش کرد که مجازات نسبت به انسان اعمال می شود , انسانی که دارای کرامت و منزلتی است که در قوانین داخلی و بین المللی بر لزوم و رعایت احترام به آن تاکید شده است . از این رو سیاست جنایی که جهت بخش قوانین جزایی یک کشور می باشد باید با در نظر گرفتن کارکرد اصلاحی و تربیتی , شان و مقام انسانی افراد را حفظ نماید .عفو یکی از موارد سقوط عینی مجازاتهاست (در مقابل موارد شخصی سقوط مجازات)، بدین معنا که مقنن با توجه به مصلحت اجتماعی و حفظ نظم و برقراری عدالت از اجرای مجازات در مورد مجرمین صرفنظر میکند و فایدهای را که در عدم اجرای مجازات مشاهده میکند، بیشتر از اجرای آن میداند. اهمیت این نهاد در حقوق کیفری نظامهای حقوقی امروزه دنیا، به حدی است که برای اجرای آن، گاهی اصل حتمی بودن مجازاتها و اصل تفکیک قوا، نادیده گرفته میشود. این نهاد در حقوق کیفری ایران مسبوق به سابقه است ، بعد از استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران نیز، این نهاد در قوانین کیفری لحاظ شده است ، بند 11 از اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و همچنین ماده 96 قانون جدید مجازات اسلامی اشاره به این موضوع دارد. با توجه به اهمیت موضوع و همچنین ابهام و اجمال قوانین مذکور و اختلاف نظرات در این باره، در این پایاننامه سعی شده تا ضمن بررسی مبانی تئوریک عفو، با بیان نقاط مبهم و مجمل این نهاد جایگاه کمیسیون عفو و بخشودگی در حقوق کیفری ایران مشخص شود.

Keywords:

عفو , گذشت , متهمان , جرم , قانون مجازات اسلامی , شرع