امکان سنجی استفاده از روش های نوین جدایش خشک برای جدایش مواد معدنی: مطالعه موردی نمونه زغال سنگ

امروزه استفاده از زغال سنگ در برخی از صنایع و کشورها بعنوان یک منبع اصلی انرژی، همچنان اجتناب ناپذیر می باشد. مقدار خاکستر، گوگرد، رطوبت و برخی عناصر سنگین و سمی همراه با زغال سنگ، علاوه بر کاهش کارآئی سیستم تبدیل انرژی، مشکلات زیست محیطی عدیده ای را ایجاد می کند. روش های متعدد شیمیایی و یا فیزیکی (فلوتاسیون، جیگ، میز، انحلال شیمیایی) برای حذف یا کاهش خاکستر همراه زغال استفاده می شود که با توجه به وجود مایع در فرآیند، علاوه بر بالا بردن محتوای رطوبت و کاستن از ارزش حرارتی زغال سنگ، خود می تواند مشکلات متعدد دیگری را بوجود آورد. با توجه به مشکلات موجود، روش های نوینی مانند بستر سیال کاذب، میزها و جیگ های خشک برای کاستن از مقدار خاکستر و رطوبت زغال سنگ استخراجی از معادن معرفی و در حال توسعه می باشند. در این پژوهش امکان استفاده از بستر سیال کاذب برای کاهش محتوای خاکستر نمونه زغال سنگ با ابعاد 6,30-3,35 میلی متر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. تاثیر پارامترهایی مانند زمان جدایش 180-60) ثانیه) و دبی هوای ایجاد کننده بستر سیال کاذب 80-60) لیتر بر دقیقه) بر روی پارامترهای ارزیابی کیفیت جدایش مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که بهترین شرایط جدایش در زمان 180 ثانیه و دبی هوای 80 لیتر بر دقیقه، به ترتیب با بازیابی مواد آلی، خاکستر محصول، بازدهی جدایش و درصد حذف خاکستر برابر با 65/30، 21/73، 30/67 و 14/72 درصد قابل دستیابی است.

Keywords:

زغال سنگ , جدایش فیزیکی خشک , جداکننده ی بستر سیال کاذب , خاکستر محتوی