تاثیر دوازده هفته تمرینات پیلاتس بر عملکرد مجموعه کمری لگنی در کودکان طیف اوتیسم

اوتیسم اختلال شایعی می باشد که متاسافانه از هر 68 کودک یکی را در بر می گیرد (لتفا و همکاران،2015) اوتیسم با رفتارهای ارتباطی کلامی غیرطبیعی، رفتارهای کلیشه ای، تکراری و تمایل به انزوا مشخص می گردد و در پسران شایع تر از دختران می باشد.(افشار پیمان و همکاران،1393). مجموعه کمری لگنی و عضلات اداره کننده آن مرکز بدن محسوب می شوند که موقعیت آناتومیکی است که مرکز ثقل بدن در آن قرار دارد و شاخه اصلی حرکت به شمار می آید و کنترل عصبی – عضلانی مطلوب مجموعه کمری – لگنی هنگام حرکت ان سان نقش حیاتی در حفظ پاسچر تنه، افزایش هر چه بیشتر کارایی حرکت و جلوگیری از آ سیب دارد ( سالار و همکاران، 1395). پیلاتس نوعی سیستم آمادگی جسمانی است .حرکات پیلاتس، عضلات و مفاصلی را مورد هدف قرار می دهند که در فعالیت های روزانه مانند نشستن، راه رفتن ، حمل کردن بار و خم و راست شدن در گیر هستند (آلتان و همکاران،2009).