ارتباط بین کیفیت فضاهای ورزشی مدارس پسرانه متوسطه اول با سطح آمادگی جسمانی آنها دربخش میمند abstract
هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین
کیفیت فضاهای ورزشی مدارس پسرانه متوسطه اول با سطح
آمادگی جسمانی آنها در بخش میمند بود. بدین منظور محقق از میان 7 مدرسه در بخش میمند ، 5 مدرسه را که با طرح پژوهشی حاضر همکاری نمودند را انتخاب کرد و با استفاده از چک لیست محقق ساخته ای که شامل 62 سوال بود در چهار حیطه ایمنی تاسیسات، ساخت و ساز فضاهای ورزشی، ایمنی پوشش کف فضاهای ورزشی، ایمنی تجهیزات و لوازم ورزشی و وضعیت بهداشتی فضاهای ورزشی، مدارس را مورد بررسی قرار داد. به علاوه محقق در ابتدا روش آزمون را برای آزمودنی ها توضیح داد سپس فاکتورهای آمادگی جسمانی( استقامت عضلات شکم با حداکثر دراز و نشست در یک دقیقه، استقامت کمربند شانه ای با حداکثر تعداد بارفیکس بدون محدودیت زمانی، انعطاف پذیری بدا آزمدون نشستن و رساندن دست ها و استقامت قلبی عروقی با دویدن 540 متر)، را اندازه گیری نمود. در شرو کار از داوطلبین درخواست شدد تدا رضایتنامه کتبی را تکمیل نمایند. در ابتدا آزمودنی ها به مدت 15 دقیقه گرم کردند و سپس در آزمون ها شرکت نمودند و در پایان آزمون نیز آزمودنی ها به مدت 10 دقیقه سرد نمودند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین کیفیدت فضاهای ورزشدی مدارس با استقامت عضلات شکم (r=0/42 ،P=/001)، استقامت کمربند شانه ای (r=-0/38 ،P=0/001)، انعطاف پذیری(r=-0/31 ،P=0/001) و استقامت قلبی عروقی (r=-0/41 ،P=0/001) رابطه معنادار معکوس وجود دارد در حالی که تفداوت معناداری از لحاظ
کیفیت فضاهای ورزشی (P=0/6) در بین مدارس مختلف مشاهده نشد. همچنین در بدین دانش آموزان مدارس مختلف از لحاظ استقامت عضلات شکمی (P=0/4) استقامت کمربند شانه ای (P=0/3) ، انعطاف پذیری (P=0/9) و استقامت قلبی عروقی (P=0/4) تفاوت معنا داری مشاهده نشد. بنابراین می توان گفت تربیت بدنی در مدارس فرایندی است که برای کمک به دانش آموز به منظور کسب مهارت،آمادگی جسمانی،دانش ونگرش مثبت در راستای رشد مطلوب،کسب سلامت عمومی وبه حداکثر رساندن فرصت ها محسوب می شود کده ایجاد امکانات و فراهم نمودن استانداردهای لازم جهت نیل به این اهداف ضروری به نظر می رسد.