تعیین اثر تمرین همزمان، بر پاسخ عوامل پیش التهابی در زنان یائسه ی مبتلا به سرطان سینه

زمینه و هدف: هدف کلی از انجام این تحقیق، تعیین اثر تمرین همزمان، بر پاسخ عوامل پیش التهابی در سرطان سینه و نسبت های آنها درجه از مقیاس بور ، به مدت 20-40 دقیقه برای 8 هفته انجام دادند. میانگین تغییرات در اینترلوکین 12 و فاکتور نکروز دهنده ی تومور آلفا (TNF-α) با استفاده از تکنیک آزمایشگاهی ELISA، قبل و 8 هفته بعد از تمرین اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA دو راهه با اندازه گیری تکراری محاسبه و سطح معنی داری آماری نیز (P> 0/05) تعیین شد. یافته ها: نتایج نشان داد که در مقایسه ی پیش آزمون و پس آزمون، کاهش معناداری در سطوح TNF-α و نسبت TNF-α/IL-12 در گروه تمرین نسبت به پیش آزمون مشاهده شد (P< 0/05). اما در مقایسه ی پیش آزمون و پس آزمون در گروه تمرینی تغییر معنی داری نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل، در مقادیر IL-12 دیده نشد(0/05) . نتیجه گیری: به نظر می رسد می توان از نقش کمک درمانی تمرین همزمان جهت بهبود عوامل التهابی در بیماران مبتلا به سرطان سینه استفاده کرد.

Keywords:

سرطان سینه , تمرین همزمان , اینترلوکین 12 بزاقی , TNF-α بزاقی