بررسی تاثیر روش های آماده سازی کانال های تیپ III با فایل چرخشی پروتیپر بر میزان تغییر شکل کانال در بلوک های رزینی
Publish place: the 1st student congress of dentistry in the north
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 516
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NORTHDENT01_027
تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398
Abstract:
سابقه و هدف: آماده سازیم کانیکی کانال یکی از مراحل مهم و موثر در موفقیت درمان ریشه می باشد. حفظ شکل و آناتومی اولیه کانال در حی آماده سازی که منجر به حداقل جابجایی و تغییر شکل کانال شوداز مراحل مهم و اساسی در آماده سازی مکانیکی کانال می باشد.هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان تغییر شکل کانال های نوع II با استفاده از دو تکنیک آماده سازی متفاوت توسط فایل چرخشی پروتیپر می باشد. مواد و روش ها: تعداد 60 عدد بلوک رزینی که در آنها کانال های نوع II شبیه سازی شده، انتخاب و به طور اتفاقی به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. سپس بااستفاده از استریومیکروسکوپ از سه سطح موردنظر دو مقطع طولی و یک مقطع عرضی (بلوک های تصاویر اولیه تهیه شد. در گروه اول کانال مستقیم تر به عنوان کانال اصلی در نظر گرفته شد و تا طول کارکرد اینسترومنت شد. کانال دوم نیز تا مراحل اتصال دو کانال اینسترومنت گردید. درگروه دوم هر دوکانال تا طول کارکرد ایتسترومنت شدند. سپس مجددا تصاویر نهایی از نمونه ها در شرایط وموقعیت یکسان تهیه شد و تصاویر اولیه و نهایی روی هم سوپرایمپوز شدند. میزان جابجایی و مرکز گرایی و سایر متغیرهای مورد نظر در مقطع عرضی و درمقطع طولی درناحیه آپکس 3 و 5 میلی متری با اپکس اندازه گیری شدند. جهت آنالیز آماری از نرم افزار SPSS.11 و آزمون تی مستقل و من ویتنی استفاده گردید. یافته ها: در مقطع طولی در بعد مزیودیتالیی، در فاصله 5 ملی متری تا آپکس ومیزان جابجایی در گروه اول که کانال دوم تا محل اتصال دوکانال آماده سازی شده کمتر بوده است. همچنین درمقطع طولی بعد مزیو دیستالی، در فاصله 3 میلی متری تا آپکس میزان تغییرات محیط درگروه دوم بوده است. در مقطع عرضی نیز تنها توزیع تغییرات مساحت در گروه اول کمتر از گروه دوم بود P> 0.05 در سایر موارد تفاوت معنی داری بین دوتکنیک استفاده شده وجود نداشت. P> 0.05 نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت استفاده از روش اول آماده سازی کانال های نوعی II که در آن یکیاز کانال ها تا آپکس و دیگری تا محل اتصال ودو کانال آماده سازی می شود تغییرات کمتری در شکل نهایی کانال بعداز آماده سازی ایجاد می کند و ایجاد خطای حین کار کمتری وجود دارد.
Keywords:
Authors
مریم قره چاهی
استادیار کمیته تحقیقات دندانپزشکی مشهد گروه اندودانتیکس دانشکده دندانپزشکی مشهد
سعید مرادی
استادیار کمیته تحقیقات دانشکده دندانپزشکی مشهد گروه اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی مشهد دانشجو، کمیته تحقیقا دانشکده دندانپزشکی مشهد دانشکده دندانپزشکی مشهد