تاثیر سحرخیزی بر درمان افسردگی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,540

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED06_024

تاریخ نمایه سازی: 13 بهمن 1398

Abstract:

زمینه و هدف: دین اسلام به دلیل جامع بودن، برنامه دقیق و منظمی برای تمام فعالیت های انسان، از جمله زمان خواب و بیدار شدن دارد. با توجه به توصیه پیامبر وائمه به سحرخیزی و اهمیت سحر در قرآن، در این مقاله سعی شده تا تاثیر سحرخیزی بر درمان افسردگی مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد. روش شناسی: این پژوهش یک مقاله مروری بوده ومطالب آن برگرفته از مقالات، منابع اینترنتی و نیزاظهار نظر صاحب نظران در حوزه سلامت می باشد که مورد نقد وبررسی و سپس تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: سحرخیزی از نظرعلم پزشکی دارای فواید بی شماری از جمله طولانی شدن عمرانسان دارد. پیامبر (ص) در این باره می فرماید: آفرین بر امت من، بر سحرخیزی آنان و نیز حضرت علی می فرماید: خوابیدن قبل از طلوع افتاب و قبل از نماز خفتن، پریشانی و فقر می آورد. افسردگی یکی از بیماری های شایع امروزی استکه مشخصه اش اندوه، بی احساسی، بدبینی و احساس تنهایی می باشد و دارای پیامدهای متنوع و مختلف از جمله اختلالات خواب می باشد. تحقیقات نشان می دهد 75 درصد افرادی که افسردگی دارند، از اختلالات خواب رنج می برند و زمان بیشتری در مرحله خواب REM به سر می برند و نسبت به سایرین بیشترخواب می بینند. یک روش درمانی در این بیماران کاهش میزان میزان مرحله خواب REM می باشد که بهترین شکل آن سحرخیزی و خواندن نمازصبح می باشد در حقیقت شخص نمازگزار که برای انجام فرضیه نماز صبح بر می خیزد، علاوه بر کاهش این مرحله از خواب، افسردگی خود را نیز درمان کند. بحث و نتیجه گیری: سحرخیزی و نماز صبح تاثیرچشمگیری بر سلامت و طول عمر انسان دارد. یکی دیگر از فواید آن درمان افسردگی یا کاهش مرحله خواب REM میباشد. باید توجه داشت که مبنای تولید داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای کاهش همین مرحله از خواب می باشد که می توان مصرف این داروها و عوارض بعدی آن ها، بدان دست یافت.

Authors

محمدمهدی آل محمد

کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش تهران ایران

حمیدرضا رحیمی

کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش تهران ایران

فرهاد صادقی

کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش تهران ایران