شاخصه های تربیت محور بودن حکومت علوی

در میان الگوهای متعددی که برای حکومت ترسیم شده است، الگوی امام علی× متفاوت بوده و ویژگی های خاصی در آن وجود دارد؛ یکی از این ویژگی ها جایگاه ممتاز تربیت در حکومت از دیدگاه آن بزرگوار است. بررسی روایات و سیره آن حضرت در خصوص مبانی حکومت و اهداف آن و هم چنین نحوه حکومت داری ایشان بر این مطلب شهادت می دهد که در حکومت دینی موردنظر امام علی× تربیت نقش برجسته ای دارد و بلکه محور امور است. البته این تربیت جامع بوده و با تربیت اعتقادی و اخلاقی و عملی حتی به روابط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و طبیعی انسان ها نیز جهت می دهد؛ چنان که اگر محوریت تربیت در حکومت رعایت نشود، جانب مبانی و اهداف حکومت از دیدگاه ایشان رعایت نخواهد شد و حکومت، اسلامی نخواهد بود. هدف از این پژوهش، آن است که با استفاده از منبع روایات و سیره امام علی×، نقش تربیت در حکومت تبیین گردد. ضرورت این پژوهش نیز به جهت ارائه الگوی حکومتی است که تربیت در راس وظایف آن وجود دارد و می تواند بسیاری از نظریات رقیب را در عرصه حکومت کنار زند و در حقیقت یک نوع تولید علوم انسانی-اسلامی در عرصه سیاست می باشد که مبتنی بر مبانی اصیل اسلامی از دیدگاه امام علی× است و این خود یک نوآوری پژوهشی مبتنی بر منابع غنی اسلامی است. روش پژوهش توصیفی تحلیلی، وحیانی و نقلی-تاریخی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که شاخصه های تربیت محور بودن در حکومت امام علی× به شرح زیر است:قرآن، مبنای حکومت تربیتی علوی، تذکر و توجه همیشگی به قیامت، اهتمام به برطرف کردن شبهات و موانع تربیت، تربیت مستمر کارگزاران حکومت، تاکید مستمر بر روش های تربیتی در حکومت، تاکید بر اصل اختیار، استفاده از روش های تربیتی در مواجهه با دشمنان، استفاده از عبرت ها و تاکید بر آن در عرصه حکومت داری و استفاده از روش الگویی در رفتار حکومتی در عرصه های اقتصادی، سیاسی.

Keywords:

امام علی× , حکومت , تربیت , حکومت اسلامی , تربیت اسلامی , نقش تربیت در حکومت ,