ارزیابی تاثیر محلول پاشی گلایسین بتائین بر خصوصیات فیزیول وژیک ارقام سویا

واقع شدن ایران در کمربند خشکی نیمکره شمالی از یک طرف و کاهش نزولات جوی از طرف دیگر شرایط بغرنجی را برای کشاورزان به وجود آورده است. در سالیان اخیر گامهای ارزشمندی برای کاهش مصرف آب و یا بهینه مصرف کردن آن برداشته شده است. یکی از این روشها استفاده از اسمولیتهایی نظیر گلایسین بتائین است. لذا به منظور شناخت اثر سطوح گلایسین بتائین بر روی خصوصیلات فیزیولوژیک ارقام سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1387 در مشهد انجام شد. ارقام شامل(هابیت، سپیده و ویلیامز) و سطوح گلایسین بتائین شامل (0، 3، 6 و 9 کیلوگرم در هکتار که در اواسط رشد رویشی و در ابتدای گلدهی بر روی گیاهان محلولپاشی شدند)بودند. زمان آبیاری برای تمام ارقام 60 % ظرفیت زراعی انتخاب شد. نتایج نشان داد که اثر رقم برصفاتی نظیر شاخص سطح برگ و سرعت رشد نسبی در سطح احتمال 1% و بر سرعت جذب خالص در سطح 5 معنی دار بود. رقم ویلیامز دارای بالاترین شاخص سطح برگ بود. ولی همین رقم دارای کمترین سرعت جذب خالص در بین ارقام بود. اثر گلایسین بتائین نیز بر سرعت جذب خالص معنیدار نبود ولی در عین حال بر سرعت رشد محصول در سطح 1% تاثیر معنی داری داشته و باعث افزایش این شاخص گردید. رقم ویلیامز زمانی که با 6 کیلوگرم در هکتار گلایسین بتائین تیمار شد با 5973/12 کیلوگرم در هکتار نسبت به سایر تیمارها برتری نشان داد

Keywords:

سویا , گلایسین بتائین , سرعت رشد نسبی , سرعت رشد محصول , شاخص سطح برگ