میزان جرات ورزی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانشجویان در دانشکده پزشکی بندرعباس

مقدمه و هدف: جرات ورزی یک مهارت اجتماعی و از عوامل مهم ارتباط بین فردی است که بر عملکرد دانشجویان رشته پزشکی و پزشکان تاثیر می گذارد. این پژوهش با هدف بررسی میزان جرات ورزی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان و تعیین ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی انجام گردید. روشها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که به روش سرشماری بر روی کلیه دانشجویان پزشکی سال دوم تحصیلیمجموعا 69 نفر،%49/3 پسر و % 50/7 دختر انجام گرفته است.ابزار سنجش میزان جرات ورزی پرسشنامه گمبریل ریچی بوده است. مشخصات دموگرافیک و نمرات دروس دانشجویان از پرونده آموزشی آنان استخراج گردید. داده ها با استفاده از نرم افزارSpss 20 و آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون کای دو و همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اکثریت دانشجویان %92/8 از جرات ورزی متوسط برخوردار بودند .امتیازدانشجویان مبتلا به افت تحصیلی در 9 حیطه از 11 حیطه ی پرسشنامه گمبریل ریچی (شامل پیش قدم شدن در آغاز یک برخورد اجتماعی، ابراز وجود،ارایه ی بازخورد منفی، تحمل انتقاد، رد کردن تقاضا، مدیریت شرایط در زمان عدم دریافت خدمات مناسب، بیان احساسات مثبت، بیان محدودیت های شخصی و مدیریت شرایط آزار دهنده) به صورت معنادار کمتر از دانشجویان گروه پیشرفت تحصیلی بود.نتیجه گیری: با توجه به اینکه فقط تعداد کمی از دانشجویان %5/8 از جرات ورزی بالا برخورداربودند تدوین برنامه های آموزشی جرات ورزی جهت افزایش این مهارت در دانشجویان پزشکی بندرعباس بخصوص دانشجویان دچار افت تحصیلی لازم می باشد.

Keywords:

جرات ورزی , پیشرفت تحصیلی , دانشجوی پزشکی