کاربردی سازی قاعده اصولی اراده معنای خاص از واژه عام در تفسیر آیات قرآى کریم

آشنایی با برخی علوم برای تفسیر قرآن کریم امری ضروری است این علوم توان فکری مفر رادر تبیین آیات قرآن افزایش داده و قواعد و ضوابط تفسیر قرآن کریم را بیان می دارد. یکی از این علوم، دانش اصول فقه است و که به دلیل برخورداری از روش استدلال، اندیشه را پرورش داده و بر نیروی تعث می افزاید. بسیریاز قواعد اصول فقه، موجب دستیابی به مراد خدای متعال از الفاظ و جمله های قرآنی شده، و مفسر را با شیوه دقیق و صحیح تفسیر قرآن اشنا می سازد این پژوهش با روش توصیف و تحلیل متن و به شیوه کتابخانه ای ، درصدد واکاوی و تبیین قاعده اصولی تخصیص عام به وسیله خاص، در تفسیر واژگانی از قرآن است و که بر مبنای عام دلالت دارند. نگارنده باتوجه به قرینه روشن می کند که مراداز واژه عام، معنای خاص بوده است. یعنی بعد از آنکه لفظ عام به خودی خود، شامل همه افراد گشته، بعضی از افراد از شمول حکم آن خارج شود. از راه های کشف اراده معنای از عام در تفسیر می توان، استناد به آیات، روایات، بازگشت ضمیر به برخی از افراد عام، افراد متعدد پس از استثاء و عدم جواز حمل بر عام، بیش از فحص از مخصص را برشمرد که محقق به آنها خواهد پرداخت.

Keywords:

قران , حدیث , تفسیر , اصول فقه , عام , خاص