تاثیر محدودیت های مالی بر کارایی سرمایه گذاری با درنظرگرفتن اندازه شرکت ها (متوسط و کوچک)

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر محدودیت های مالی بر کارایی سرمایه گذاری با در نظر گرفتن اندازه شرکت ها (متوسط و کوچک) می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سال های 1390 تا 1396 است که با تعدیل جامعه با قید شرایطی و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، نمونه آماری متشکل از 130 شرکت پذیرفته شده مشخص گردید. برای بررسی نوع رابطه بین متغیرها و ارایه مدل پیش بینی، از روش رگرسیون استفاده شده است. در این روش آماری، رابطه بین متغیرها به صورت تابعی از متغیر وابسته که تغییرات متغیر مستقل را پیش بینی می کنند، تعیین می شود. نتایج پژوهش نیز حاکی از ارتباط معناداری بین محدودیت مالی و همچنین کارایی سرمایه گذاری (بیشتر و کمتر از حد) می باشد و همچنین یافته ها نشان داد که نقش تعدیل گری متغیر اندازه شرکت ها در روابط بین محدودیت مالی و کارایی سرمایه گذاری مورد تایید قرار گرفت.

Keywords:

محدودیت , محدودیت مالی , کارایی سرمایه گذاری , اندازه شرکت