اثر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطح سرمی اورکسین A و شاخص مقاومت به انسولین موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2

زمینه و هدف: شواهد نشان میدهد که اورکسین مصرف مواد غذایی، متابولیسم گلوکز و ترشح انسولین را تنظیم میکند. اورکسین ممکن است در پاتوژنز دیابت نوع 2 نقش داشته باشد، اما نقش آن در تاثیر فعالیت بدنی مشخص نیست. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر 10 هفته اثر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطح سرمی اورکسین A و شاخص مقاومت به انسولین در موشهای صحرایی دیابتی نوع 2 بود.مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی 36 سر موش صحرایی از نژاد ویستار با سن 8 هفته در محدوده وزنی 261 43 به سه گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی همراه تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بطور تصادفی تقسیم شدند. گروه دیابتی تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) یک هفته بعد از القاء دیابت، به مدت 10 هفته تمرینات HIIT منظم را به وسیله تردمیل انجام دادند. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین سرم خون موشهای صحرایی جهت بررسی سطح سرمی اورکسین A و انسولین جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (one-way ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0/05 توسط نرم افزار SPSS19 بررسی شدند.یافته ها: 10 هفته تمرین HIIT موجب کاهش معنادار در قند خون ناشتا (P= 0/000)، انسولین (P=0/001) و شاخص مقاومت به انسولین (P=0/000) و افزایش معنادار سطوح سرمی اورکسین (P=0/039) A در گروه تمرین HIIT نسبت به گروه کنترل دیابتی شد.نتیجه گیری: به نظر میرسد تمرین HIIT از طریق افزایش سطوح سرمی اورکسین A موجب بهبود شاخص مقاومت به انسولین در موشهای دیابتی نوع 2 میشود.

اثر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطح سرمی اورکسین A و شاخص مقاومت به انسولین موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2 Keywords:

دیابت نوع 2 , اورکسین A , شاخص مقاومت به انسولین , تمرین تناوبی با شدت بالا.(HIIT)