بررسی هوش هیجانی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد در سال 1396

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 351

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HUMS01_261

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: هوش هیجانی، هوشی اجتماعی مبنی بر کنترل هیجانات خود و دیگران، تمایز بین آن ها و استفاده از این توانایی در جهت پیشرفت تفکر و اعمال انسانی است. هوش هیجانی بر 4 اصل خود اگاهی، خود مدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه بنا شده است. بالا بودن هوش هیجانی در حرفه پرستاری به دلیل مواجه شدن با شرایط بحران، توانایی کنترل هیجانات و همچنین ارتباط مناسب با مددجو از اهمیت خاصی برخوردار است. درنتیجه با توجه به اهمیت هوش هیجانی و پایین بودن سطح آن در اکثر مطالعات به بررسی سطح هوش هیجانی دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد مشهد پرداختیم. روش کار: این پژوهش توصیفی تحلیلی در سال 1397 بر روی 109 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه ازاد اسلامی مشهد انجام شد. معیار ورود این مطالعه دانشجوی پرستاری ترم 8 و تمایل آن ها برای شرکت در این پژوهش بود. روش جمع آوری داده ها پرسشنامه شاته بود که از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت اول شامل اطلاعات دموگرافیک و قسمت دوم 33 جمله ی خود توصیفی که براساس مقیاس لیکرت از 1 تا 5 شماره گذاری شدند را دربرمی گیرد. داده ها پس از جمع اوری وارد نرم افزار spss ورژن 22 شده و توسط ازمون های آماری ( پیرسون و تی تست ) تحلیل و آنالیز گردیدند. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 2.4±22.76 و کمترین سن آنان 19 و بیشترین آن 32 سال می باشد. نمره ی کلی هوش هیجانی 31±135.43 به و میانگین نمره ی چهار عامل هوش هیجانی به ترتیب 46، 31، 38.57 و 19.74 به دست آمد. باتوجه به آزمون پیرسون ارتباط معناداری میان سن ، تحصیلات پدر ، شغل پدر و مادر ، تعداد اعضای خانواده یافت نشد (P value> 0.05) جنس و تحصیلات مادر با هوش هیجانی ارتباط معنادار داشته اند و نمره ی میانگین کلی هوش هیجانی در دختران بیشتر از پسران می باشد. بحث : نمره ی کلی هوش هیجانی دانشجویان در سطح قابل قبولی بوده است امیدواریم در آینده برنامه ریزی هایی جهت ارتقای هوش هیجانی افراد صورت گیرد و ارتباط سن وجنس با هوش هیجانی بیشتر بررسی گردد.

Authors

Nazgol Behgam

Student of Nursing, Faculty of Medical Sciences, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

Elahe Karazhian

Student of Nursing, Faculty of Medical Sciences, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

Atefe Mousavi

Student of Nursing, Faculty of Medical Sciences, Islamic Azad University, Mashhad, Iran

Zahra Sharifi

Master of Nursing Education, Faculty member of nursing, Islamic Azad University, Mashhad, Iran